بیوگرافی بنیامین نتانیاهو – Benjamin Netanyahu

بنیامین نتانیاهو، یکی از چهره‌های برجسته و جنجالی سیاست اسرائیل، نقش مهمی در تحولات منطقه خاورمیانه ایفا کرده است. در ادامه این نوشته با وب سایت دانستنی های ورزشی  همراه باشید.

نام کامل	بنیامین نتانیاهو
تاریخ تولد	۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله)
محل تولد	تل‌آویو، اسرائیل
ملیت	یهودیان اروپای شرقی
تعداد فرزندان	۳
عنوان	نخست‌وزیر اسرائیل
قد	۱.۸۰ سانتی‌متر
تعداد ازدواج ها	۳
همسر فعلی	سارا بن‌آرتزی

بیوگرافی بنیامین نتانیاهو

بنیامین “بی‌بی” نتانیاهو، زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹، سیاست‌مدار اسرائیلی است که از سال ۲۰۲۲ تاکنون به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل فعالیت می‌کند. او در دو دوره قبلی، از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ و از ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، این سمت را بر عهده داشت و با بیش از ۱۷ سال حضور در این منصب، رکورددار طولانی‌ترین نخست‌وزیری در تاریخ اسرائیل است.

نتانیاهو در تل‌آویو و در خانواده‌ای یهودی سکولار به دنیا آمد و دوران کودکی خود را در بیت‌المقدس غربی و ایالات متحده آمریکا سپری کرد. در سال ۱۹۶۷، برای پیوستن به نیروهای دفاعی اسرائیل، به کشور بازگشت و در نیروهای ویژه “سایرت متکل” خدمت کرد، جایی که به عنوان کاپیتان فعالیت داشت و پس از مدتی با درجه افتخاری از خدمت مرخص شد.

در سال ۱۹۷۲، او مجدداً به آمریکا رفت و پس از فارغ‌التحصیلی از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)، در شرکت مشاوره بوستون فعالیت کرد. در سال ۱۹۷۸، به اسرائیل بازگشت و مؤسسه ضدتروریسم «یوناتان نتانیاهو» را تأسیس کرد. بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، او سفیر اسرائیل در سازمان ملل بود.

بنیامین نتانیاهو بیوگرافی

در دانشگاه MIT، نتانیاهو فشار زیادی را تحمل کرد و هم‌زمان در دانشگاه هاروارد نیز دروسی می‌گذراند. او توانست مدرک کارشناسی معماری خود را در مدت دو سال و نیم کسب کند، با وجود اینکه برای جنگ یوم کیپور یک وقفه داشت. استادش، لئون بی. گروزیر، گفته بود: «او فوق‌العاده عمل کرد. بسیار باهوش، منظم، قوی و مصمم بود. می‌دانست چه می‌خواهد و چگونه باید به هدفش برسد.»

در این دوره، او نام خود را به «بنیامین بن نیتای» تغییر داد (نیتای اشاره به کوه نیتای و حکیم یهودی به همین نام است که پدرش نیز به‌عنوان نام مستعار برای مقالاتش از آن استفاده می‌کرد). بعدها نتانیاهو در مصاحبه‌ای گفت این تغییر نام را برای سهولت تلفظ نامش توسط آمریکایی‌ها انجام داده است. رقبای سیاسی‌اش این موضوع را به‌عنوان دلیلی برای کم‌کردن هویت و وفاداری ملی اسرائیلی او مطرح کرده‌اند.

در سال ۱۹۷۶، برادر بزرگ‌تر نتانیاهو، یوناتان نتانیاهو، در عملیات ضدتروریستی «توهم رعد» (Operation Thunderbolt) کشته شد. یوناتان فرمانده واحد سایرت متکل بود که بنیامین قبلاً در آن خدمت می‌کرد. او تنها کشته اسرائیلی در این عملیات بود که در آن بیش از ۱۰۰ گروگان، عمدتاً اسرائیلی، که توسط تروریست‌ها ربوده شده بودند، نجات یافتند.

زندگینامه بنیامین نتانیاهو

پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان در سال ۱۹۶۷، نتانیاهو به اسرائیل بازگشت تا به نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) بپیوندد. او آموزش‌های نظامی را به‌عنوان سرباز رزمی گذراند و طی پنج سال در واحد نیروهای ویژه «سایرت متکل» خدمت کرد.

نتانیاهو در جریان جنگ فرسایشی ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰ در عملیات‌های برون‌مرزی متعددی شرکت داشت، از جمله نبرد معروف «کرامه» در مارس ۱۹۶۸، زمانی که ارتش اسرائیل به اردن حمله کرد تا یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف)، را دستگیر کند، اما با تلفات سنگین عقب‌نشینی کرد. او در این واحد به فرماندهی تیم رسید و در چندین درگیری زخمی شد.

زندگی بنیامین نتانیاهو

از جمله دیگر مأموریت‌های او می‌توان به حمله اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۶۸ و عملیات نجات هواپیمای ربوده‌شده «سبنا پرواز ۵۷۱» در مه ۱۹۷۲ اشاره کرد، در جریان این عملیات، او از ناحیه شانه مورد اصابت گلوله قرار گرفت. نتانیاهو در سال ۱۹۷۲ از خدمت فعال مرخص شد، اما به عنوان عضو ذخیره در واحد سایرت متکل باقی ماند.

پس از ترک خدمت، برای ادامه تحصیل به ایالات متحده رفت، اما در اکتبر ۱۹۷۳ برای شرکت در جنگ یوم کیپور به اسرائیل بازگشت. او در حملات ویژه علیه نیروهای مصری در امتداد کانال سوئز شرکت کرد و سپس رهبری عملیات کماندویی در عمق خاک سوریه را بر عهده گرفت که جزئیات آن هنوز محرمانه است.

بنیامین نتانیاهو زندگی نامه

نتانیاهو در اواخر سال ۱۹۷۲ به ایالات متحده بازگشت تا در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) رشته معماری را ادامه دهد. پس از بازگشت کوتاه‌مدت به اسرائیل برای شرکت در جنگ یوم کیپور، دوباره به آمریکا بازگشت و تحت نام «بن نیتای» در فوریه ۱۹۷۵ مدرک کارشناسی معماری را دریافت کرد و در سال ۱۹۷۶ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت از مدرسه اسلون MIT گرفت.

هم‌زمان، او در حال تحصیل دکتری در علوم سیاسی بود، اما پس از کشته شدن برادرش در عملیات انتبه، تحصیلات دکترایش را نیمه‌تمام گذاشت.

کودکی بنیامین نتانیاهو

بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸، و مجدداً از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، خانواده بنیامین نتانیاهو در ایالات متحده و در منطقه «چلتنهام تاون‌شیپ» در حومه فیلادلفیا، پنسیلوانیا اقامت داشتند؛ جایی که پدرش، بن‌صیون نتانیاهو، در کالج دراپسی تدریس می‌کرد.

نوجوانی بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو در دبیرستان چلتنهام تحصیل کرد و از آن‌جا فارغ‌التحصیل شد. او در فعالیت‌های فوق‌برنامه مانند باشگاه مناظره، باشگاه شطرنج و تیم فوتبال شرکت داشت.

بنیامین و برادرش، «یوناتان»، از سبک زندگی سطحی و ظاهربینانه‌ای که در آن منطقه رایج بود، ناراضی بودند؛ از جمله از جنبش‌های فرهنگی رایج میان جوانان آن دوران و همچنین گرایش‌های لیبرال کنیسه اصلاح‌طلب «تمپل جودیا» در فیلادلفیا، که خانواده‌اش در آن فعال بودند.

خانواده بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ در تل‌آویو به دنیا آمد. پدر او، «بِن‌صیون نتانیاهو» (با نام اصلی «میلیکوفْسکی»، ۱۹۱۰–۲۰۱۲)، که در ورشو به دنیا آمده بود، تاریخ‌نگار و متخصص دوره طلایی یهودیان در اسپانیا بود.

پدربزرگ پدری او، ناتان میلیکوفْسکی، خاخام و نویسنده صهیونیست بود. زمانی که پدرش به فلسطین تحت قیمومت بریتانیا مهاجرت کرد، نام خانوادگی خود را از «میلیکوفْسکی» به «نتانیاهو» تغییر داد، که در عبری به معنای «خدا عطا کرده» است.

اگرچه خانوادهٔ نتانیاهو عمدتاً اشکنازی (یهودیان اروپای شرقی) هستند، او گفته است که آزمایش دی‌ان‌ای نشان داده است که مقداری تبار سفاردی (یهودیان اسپانیایی یا شمال آفریقا) دارد. او همچنین مدعی است که از نسل «گائون ویلنا» (Vilna Gaon)، یکی از علمای بزرگ یهودی در قرن ۱۸، است.

بنیامین نتانیاهو و مادرش

مادر او، «تسیلا سگال» (۱۹۱۲–۲۰۰۰)، در پتاح تیکوا، در ولایت اورشلیم (در زمان امپراتوری عثمانی)، به دنیا آمد. خانواده‌اش در سال ۱۹۱۱ از مینیاپولیس به آنجا مهاجرت کرده بودند؛ پیش‌تر، در دهه ۱۸۷۰، از لیتوانی به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند. تسیلا در مؤسسه حقوقی «گریز این» در لندن حقوق خوانده بود.

زندگی شخصی بنیامین نتانیاهو

از سال ۱۹۹۱، او با سارا بن‌آرتزی ازدواج کرده است. سارا در نوامبر ۱۹۵۸ در شهر کیریات تی‌وُن (Kiryat Tiv’on)، در شمال اسرائیل، نزدیک حیفا، متولد شد. او دختر شموئل بن‌آرتزی، معلم، شاعر و نویسنده اسرائیلی، و خواهر سه برادر است که همگی قهرمانان مسابقات ملی تلمود در اسرائیل بوده‌اند.

همسر نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو سه بار ازدواج کرده و رابطه‌هایی خارج از چارچوب ازدواج نیز داشته است:

مریم وایزمن (Miriam Weizmann) – همسر اول

او در زمان خدمت نظامی با نتانیاهو آشنا شد.
در سال ۱۹۷۲، هر دو به آمریکا مهاجرت کردند؛ نتانیاهو در MIT و وایزمن در دانشگاه براندایس تحصیل می‌کردند.
ازدواج‌شان منجر به تولد دختری به نام نوعا (Noa) در سال ۱۹۷۸ شد.
این ازدواج پس از فاش شدن رابطه نتانیاهو با زن دیگری به طلاق انجامید.
فلور کیتس (Fleur Cates) – همسر دوم

نتانیاهو او را در کتابخانه دانشگاه در سال ۱۹۷۸ ملاقات کرد.
کیتس بریتانیایی و غیر یهودی بود، اما بعدها برای ازدواج با نتانیاهو به یهودیت گروید.
ازدواج آن‌ها در سال ۱۹۸۱ صورت گرفت و در سال ۱۹۸۸ به پایان رسید.
سارا بن‌آرتزی (Sara Ben-Artzi) – همسر سوم و کنونی

در سال ۱۹۹۱ با هم ازدواج کردند.
سارا در آن زمان مهماندار هواپیمایی ال‌عال و دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی بود.
آن‌ها دو فرزند دارند:
در سال ۱۹۹۳، نتانیاهو در یک برنامه تلویزیونی زنده به رابطه‌ای خارج از ازدواج با مشاور روابط عمومی‌اش، روت بار (Ruth Bar)، اعتراف کرد. او ادعا کرد که رقیب سیاسی‌اش ویدیویی از این رابطه را ضبط و برای باج‌خواهی استفاده کرده است.
همچنین گزارش‌هایی درباره رابطه ۲۰ ساله او با زن ایتالیایی-آمریکایی به نام کاترین پرایس-موندادوری منتشر شده است.

همسر بنیامین نتانیاهو

سارا نتانیاهو مدرک کارشناسی خود را در رشته روان‌شناسی از دانشگاه تل‌آویو در سال ۱۹۸۴ دریافت کرد و در سال ۱۹۹۶ مدرک کارشناسی ارشد در روان‌شناسی کودک از دانشگاه عبری اورشلیم کسب کرد.

او در ارتش اسرائیل به‌عنوان ارزیاب روان‌شناسی در واحد اطلاعات نظامی خدمت کرده و سپس به‌عنوان روان‌شناس کودک در خدمات روان‌شناسی شهرداری اورشلیم فعالیت داشت.

علاوه بر فعالیت‌های حرفه‌ای، سارا در سازمان‌های خیریه مختلفی مانند «یاد به یاد» (Yad b’Yad) برای کودکان آسیب‌دیده و «تسعد کادیما» (Tza’ad Kadima) برای کودکان مبتلا به فلج مغزی فعالیت کرده است.

فرزندان بنیامین نتانیاهو

سارا و بنیامین نتانیاهو دو پسر به نام‌های یائر (متولد ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱) و اوور (متولد ۱۰ اکتبر ۱۹۹۴) دارند. یائر پس از خدمت در واحد سخنگویی ارتش اسرائیل، در حال تحصیل در دانشگاه عبری اورشلیم است.

اوور نیز بعد از خدمت در واحد اطلاعات نظامی، در فعالیت‌های داوطلبانه در جنبش پیشاهنگان اسرائیل مشارکت دارد. او در سال ۲۰۱۰ قهرمان مسابقه ملی تلمود شد و مقام سوم را در سطح بین‌المللی کسب کرد.

بچه‌های بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، سه فرزند از سه ازدواج مختلف دارد:

نوا نتانیاهو-راث (Noa Netanyahu-Roth)

تاریخ تولد: ۲۹ آوریل ۱۹۷۸ (۹ اردیبهشت ۱۳۵۷)

مادر: مریم وایزمن (همسر اول نتانیاهو)

وضعیت خانوادگی: متأهل با دانیل راث، دارای سه فرزند، مقیم محلهٔ ارتدوکس میا شَعریم در اورشلیم

پیشینه: روان‌شناس بالینی، فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم، مشاور پدر در دوران نخست‌وزیری

یائر نتانیاهو (Yair Netanyahu)

تاریخ تولد: ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱ (۴ مرداد ۱۳۷۰)

مادر: سارا بن‌آرتزی

وضعیت خانوادگی: مجرد

پیشینه: فعال سیاسی، پادکستر، فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم و دانشگاه هرتزلیا

ویژگی‌ها: فعال در رسانه‌های اجتماعی، منتقد سرسخت مخالفان پدر، اعلام کرد در سال ۲۰۱۷ قصد ورود به سیاست ندارد

آورِن نتانیاهو (Avner Netanyahu)

تاریخ تولد: ۱۰ اکتبر ۱۹۹۴ (۱۸ مهر ۱۳۷۳)

مادر: سارا بن‌آرتزی

وضعیت خانوادگی: مجرد

پیشینه: فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم در رشته تاریخ، دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته باستان‌شناسی در دانشگاه آکسفورد

ویژگی‌ها: قهرمان مسابقات ملی تلمود در اسرائیل، خدمت در واحد اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل

 

بیوگرافی های بیشتر : بیوگرافی

 

بنیامین نتانیاهو کیست

نخست‌وزیر اسرائیل

پرتره رسمی، ۲۰۲۳

سمت فعلی: نخست‌وزیر اسرائیل

آغاز به کار: ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲

رئیس‌جمهور: اسحاق هرتزوگ

معاون: یاریو لوین

پیش از او: یائیر لاپید

متولد : ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله)

محل تولد : در تل‌آویو، اسرائیل

بنیامین نتانیاهو چه کسی هست

نتانیاهو سیاست‌مدار و دیپلمات برجسته اسرائیلی است. او رهبر حزب لیکود از سال ۱۹۹۳ تاکنون و نخست‌وزیر اسرائیل در سه دوره متفاوت بوده است.

ملیت بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو اسرائیلی است. او در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو (حالاً تل‌آویو-یافا)، اسرائیل متولد شد و تابعیت‌اش نیز اسرائیلی است.

اصالت بنیامین نتانیاهو

اصالت بنیامین نتانیاهو عمدتاً از یهودیان اروپای شرقی (اشکنازی‌ها) است.

جد پدری وی، ناتان مایلیکوفسکی، در سال ۱۸۷۹ در منطقه بلاروس کنونی (امپراتوری روسیه) متولد شد و بعدها با خانواده به فلسطین مهاجرت کرد.

پدرش، بنزیون نتانیاهو (متولد مایلیکوفسکی در ورشو)، تاریخ‌نگاری برجسته بود که پس از مهاجرت به فلسطین، نام خانوادگی خود را به «نتانیاهو» تغییر داد.

مادرش، زیلا سگال، از خانواده‌ای یهودی با ریشه‌هایی در لیتوانی و آمریکا بود.

همچنین، بر اساس آزمایش DNA و اعلام نتانیاهو، او دارای مقداری نسب سفاردی (یهودیان اسپانیایی) نیز است.

قد بنیامین نتانیاهو

قد او ۱.۸۰ متر است.

سن بنیامین نتانیاهو

او که در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو متولد شده است، هم‌اکنون ۷۵ ساله است (تا تاریخ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۵).

بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو فرزند دوم از سه فرزند خانواده بود. او در ابتدا در اورشلیم (بیت‌المقدس) بزرگ شد و در مدرسه ابتدایی «هنریتا سُلد» تحصیل کرد. گزارشی از معلم کلاس ششم او، «روت روبنشتاین»، نشان می‌دهد که نتانیاهو دانش‌آموزی مؤدب، خوش‌رفتار و کمک‌کننده بوده و او را فردی «مسئول و وقت‌شناس» توصیف کرده است؛ همچنین او را خوش‌برخورد، منظم، شاد، شجاع، فعال و مطیع ذکر کرده‌اند.

ثروت بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، دارایی‌های قابل توجهی دارد که عمدتاً از سرمایه‌گذاری‌های ملکی، درآمدهای سخنرانی و مشاوره‌های استراتژیک به دست آمده است. بر اساس گزارش‌های مختلف، تخمین‌های متفاوتی درباره ثروت خالص او ارائه شده است.

ثروت نتانیاهو

– ۱۴ میلیون دلار: در سال ۲۰۲۰، گزارش‌هایی از دارایی‌های او با ارزش تقریبی ۱۴ میلیون دلار (معادل ۵۰ میلیون شِکِل اسرائیل) منتشر شد. این دارایی‌ها شامل ویلاهای لوکس در کِساریا و اورشلیم، آپارتمان‌های مسکونی و سهام در شرکت‌های مختلف بود.
– ۸۰ میلیون دلار: برخی منابع، مانند سایت «Assets Magazine»، ثروت خالص نتانیاهو را تا ۸۰ میلیون دلار برآورد کرده‌اند. این رقم شامل املاک گران‌قیمت در اسرائیل و آمریکا، از جمله خانه‌ای در کِساریا به ارزش بیش از ۱۰ میلیون دلار و پنت‌هاوسی در تل‌آویو به ارزش بیش از ۱.۸ میلیون دلار است.
– ۱۳ میلیون دلار: بر اساس برخی منابع دیگر مانند «Mac Issues»، ثروت خالص او حدود ۱۳ میلیون دلار تخمین زده شده است، که از درآمدهای دولتی، سخنرانی‌ها، فروش کتاب‌ها و سرمایه‌گذاری‌های ملکی حاصل شده است.

خانه‌های بنیامین نتانیاهو

نتانیاهو مالک چندین ملک ارزشمند است:

– ویلا در کِساریا: خانه‌ای لوکس به مساحت ۵۰۰ متر مربع، با استخر، که در سال ۲۰۰۲ به قیمت حدود یک میلیون دلار خریداری شده و اکنون ارزش آن به بیش از ۵ میلیون دلار رسیده است.
– پنت‌هاوس در اورشلیم: آپارتمانی دوطبقه در خیابان غزه، به مساحت ۲۴۰ متر مربع، که ارزش تقریبی آن حدود ۲.۹ میلیون دلار برآورد می‌شود.
– خانه تاریخی در محله کاتامون اورشلیم: مالکیت ۵۰٪ از این ملک است که به ارث برده شده و به دلیل موقعیت و پتانسیل توسعه، ارزش بسیار بالایی دارد.

ماشین بنیامین نتانیاهو

خودروی رسمی او، یک لیموزین فول‌آرمور مخصوص است:

– آئودی A8 سکیوریتی (Audi A8 Security)

نتانیاهو عمل جراحی

از حدود سال ۲۰۰۳، او به بیماری بلاک دسته راست قلب (Right Bundle Branch Block یا RBBB) مبتلا بوده است.
در تاریخ ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۳، یک دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب (پیس‌میکر) در بدن او نصب شد.
در مارس ۲۰۲۴، یک فتق (هرنیا) در بدن وی تشخیص داده شد.
در دسامبر ۲۰۲۴، به دلیل عفونت دستگاه ادراری ناشی از بزرگ شدن پروستات، پروستات او برداشته شده است.

کتاب‌های بنیامین نتانیاهو

International Terrorism: Challenge and Response (۱۹۸۱)
ناشر: Transaction Publishers
نقش: ویراستار
موضوع: مجموعه‌ای از مقالات درباره تروریسم بین‌المللی
شابک: 978-۰-۸۷۸۵۵-۸۹۴-۰

Terrorism: How the West Can Win (۱۹۸۷)
ناشر: Avon
موضوع: راهکارهای مقابله با تروریسم از سوی کشورهای غربی
شابک: 978-۰-۳۸۰-۷۰۳۲۱-۰

Fighting Terrorism: How Democracies Can Defeat Domestic and International Terrorism (۱۹۹۵)
ناشر: Farrar, Straus and Giroux
موضوع: تروریسم و نحوه مقابله دموکراسی‌ها با آن
شابک: 978-۰-۳۷۴-۱۵۴۹۲-۹

A Durable Peace: Israel and Its Place Among the Nations (۱۹۹۹، نسخه بازنویسی‌شده از چاپ ۱۹۹۳)
ناشر: Grand Central Publishing
موضوع: جایگاه اسرائیل در منطقه و راهکارهای صلح پایدار
شابک: 978-۰-۴۴۶-۵۲۳۰۶-۶

Bibi: My Story (۲۰۲۲)
ناشر: Simon & Schuster
موضوع: خودزندگی‌نامه (اتوبیوگرافی) نتانیاهو؛ شامل خاطرات شخصی، سیاسی و بین‌المللی
شابک: 978-۱-۶۶۸۰-۰۸۴۴-۷

اطلاعات بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو در دوره‌ای به عنوان مشاور اقتصادی در شرکت «بوستون کنسالتینگ گروپ» (Boston Consulting Group) در بوستون، ماساچوست، فعالیت کرد. او بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸ در این شرکت کار می‌کرد. در این مدت، همکار میت رامنی بود و رابطه نزدیکی و دوستی پایداری با او برقرار کرد.

رامنی نتانیاهو را در آن زمان فردی با «شخصیت قوی و دیدگاهی متمایز» توصیف کرد و گفت: «تقریباً می‌توانیم به زبان خلاصه صحبت کنیم… ما تجربیات مشترک داریم و دیدگاه‌ها و بنیانی مشابه داریم.» نتانیاهو نیز ارتباط آسان‌شان را نتیجهٔ «دوره سخت‌گیرانه و فشردهٔ آموزشی بوستون کنسالتینگ گروپ» دانست.

در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو با نام «بن نیتای» در تلویزیون محلی بوستون ظاهر شد و اظهار کرد: «هسته اصلی واقعی این درگیری، امتناع تأسف‌بار اعراب از پذیرش دولت اسرائیل است. در طول ۲۰ سال گذشته، اعراب منطقه کرانه باختری و نوار غزه را در اختیار داشتند و اگر حق تعیین سرنوشت، که اکنون آن را اصل درگیری می‌دانند، واقعاً مسئله اصلی بود، آنها می‌توانستند به‌راحتی یک دولت فلسطینی تأسیس کنند.»

بنیامین نتانیاهو اسرائیل

در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو به اسرائیل بازگشت. بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰، او مدیریت مؤسسه ضدتروریسم «یوناتان نتانیاهو» را بر عهده داشت؛ مؤسسه‌ای غیر دولتی که به مطالعه تروریسم می‌پرداخت و چندین کنفرانس بین‌المللی در زمینه تروریسم برگزار کرد.

از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲، نتانیاهو مدیر بازاریابی شرکت «ریم اینداستریز» در اورشلیم بود. در این دوره، او اولین ارتباطات خود را با چند سیاست‌مدار اسرائیلی برقرار کرد که از جمله آنها می‌توان به وزیر موشه آرنس اشاره کرد.

موشه آرنس او را به عنوان معاون رئیس مأموریت خود در سفارت اسرائیل در واشنگتن دی‌سی منصوب کرد، زمانی که آرنس سفیر اسرائیل در ایالات متحده بود؛ این سمت را نتانیاهو از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ بر عهده داشت.

در جنگ لبنان ۱۹۸۲، نتانیاهو به خدمت ذخیره سایرت متکل فراخوانده شد، اما درخواست مرخصی داد و ترجیح داد در آمریکا بماند و به عنوان سخنگوی اسرائیل در مقابل انتقادات شدید بین‌المللی از این جنگ فعالیت کند. او در این دوران به رسانه‌ها پاسخ می‌داد و سیستم روابط عمومی بسیار مؤثری در سفارت اسرائیل برقرار کرد.

بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، نتانیاهو سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد بود. در این دوران، او تحت تأثیر خاخام مناچم م. شن‌یرسون قرار گرفت و با او رابطه نزدیکی برقرار کرد؛ نتانیاهو شن‌یرسون را «تاثیرگذارترین مرد زمان ما» توصیف کرده است.

بنیامین نتانیاهو رهبر اپوزیسیون

قبل از انتخابات ۱۹۸۸، نتانیاهو به اسرائیل بازگشت و به حزب لیکود پیوست و به عنوان نماینده کنست دوازدهم انتخاب شد.
او در دوران جنگ خلیج فارس، سخنگوی اصلی اسرائیل در رسانه‌های بین‌المللی بود و در کنفرانس مادرید ۱۹۹۱ عضو هیئت نمایندگی اسرائیل بود.
پس از شکست لیکود در انتخابات ۱۹۹۲، نتانیاهو در انتخابات داخلی حزب لیکود در سال ۱۹۹۳ پیروز شد و رهبری حزب را بر عهده گرفت.
رابطه او با دیوید لوی، معاون وزیر امور خارجه، پرتنش و رقابتی بود.
آریل شارون نیز کاندید رهبری حزب بود اما به سرعت کنار رفت و ییتسحاق شامیر پس از شکست حزب، از سیاست کناره‌گیری کرد.

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر

پس از ترور ییتسحاق رابین، شیمون پرز انتخابات زودهنگام برگزار کرد تا روند صلح ادامه یابد. بنیامین نتانیاهو نامزد حزب لیکود در انتخابات مستقیم نخست‌وزیری ۱۹۹۶ بود و با کمک آرثر فینکلستین، کمپینی موفق راه انداخت.
نتانیاهو در مقابل پرز، که محبوب‌تر بود، پیروز شد و به جوان‌ترین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل تبدیل شد. سقوط پرز به‌دلیل موج بمب‌گذاری‌های انتحاری فلسطینی‌ها در مارس ۱۹۹۶ بود که دولت پرز نتوانست مقابله کند.
نتانیاهو با شعار «برای صلحی امن» پیروز شد، اما برای تشکیل دولت نیازمند ائتلاف با احزاب یهودی‌افراطی و ارتدوکس بود.

عکس بنیامین نتانیاهو

عکس خانوادگی بنیامین نتانیاهو

عکس بنیامین نتانیاهو و همسرش

عکس همسر بنیامین نتانیاهو

عکس نتانیاهو

عکس های بنیامین نتانیاهو

عکس بنیامین نتانیاهو

پیج اینستاگرام بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی اینستاگرام: b.netanyahu@

فیسبوک بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی فیسبوک: Benjamin Netanyahu@

توییتر بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی توییتر:  netanyahu@

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل

بنیامین نتانیاهو پس از پیروزی در انتخابات ۱۹۹۶ به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل منصوب شد و در مقابل حملات انتحاری گروه‌های فلسطینی، سیاست‌های امنیتی سختگیرانه‌ای را اتخاذ کرد.
او با اصول توافقات اوسلو مخالف بود و معتقد بود که باید نشانه‌های حسن‌نیت از طرف فلسطینی‌ها دریافت شود، اما روند صلح را متوقف نکرد.
در سال ۱۹۹۶، نتانیاهو و شهردار اورشلیم تصمیم گرفتند تونل دیوار غربی را باز کنند که منجر به ناآرامی‌ها و کشته شدن چندین نفر شد.
او در سپتامبر ۱۹۹۶ با یاسر عرفات دیدار کرد و مذاکراتی را آغاز نمود که در ژانویه ۱۹۹۷ به امضای پروتکل الخلیل انجامید.
این پروتکل کنترل بخشی از الخلیل را به تشکیلات خودگردان فلسطین واگذار کرد.
در سال ۱۹۹۸، یادداشت تفاهم ووی ریور میان نتانیاهو و عرفات امضا و توسط کنست تصویب شد که گام‌هایی برای اجرای توافق موقت ۱۹۹۵ تعیین می‌کرد.
در سال ۱۹۹۷، نتانیاهو عملیات شکست‌خورده موساد برای ترور خالد مشعل را تأیید کرد که تنش‌ها بین اسرائیل و اردن را افزایش داد.
او اصلاحات اقتصادی مهمی از جمله آزادسازی بازار و فروش سهام دولت در بانک‌ها آغاز کرد.
با این حال، دوران نخست‌وزیری او با انتقادات سیاسی و اتهامات فساد همراه بود که به دلیل کمبود مدارک، به محاکمه نرسید.
نتانیاهو سیاست «سه نه» را دنبال می‌کرد؛ نه به عقب‌نشینی از بلندی‌های جولان، نه به بحث درباره وضعیت اورشلیم، و نه به مذاکرات با پیش‌شرط‌ها.

نتانیاهو حزب‌الله

در سال ۱۹۹۷، علی فلاحتیان، وزیر اطلاعات ایران، دستور آغاز مجدد حملات حماس برای مختل کردن روند صلح را صادر کرد.
خالد مشعل، با کمک محمود ابو حنود، بمب‌گذاری‌های مرگباری در بازار مهانه یهودا و خیابان بن یهودا در اورشلیم انجام داد که ۲۱ کشته بر جای گذاشت.
در پی تلاش موساد برای ترور مشعل، دو مامور اسرائیلی دستگیر و با تحویل آنتی‌دوت آزاد شدند؛ اردن آزادی بقیه ماموران را به آزادی احمد یاسین مشروط کرد.
در همان روز، حمله دوم، حزب‌الله کمینی علیه نیروهای ویژه اسرائیل در جنوب لبنان ترتیب داد و ۱۲ نظامی اسرائیلی را کشت.
در سال ۱۹۹۸، بقایای اجساد این سربازان با ۶۵ زندانی لبنانی و اجساد مبارزان حزب‌الله مبادله شد.
در این میان، جسد هادی نصرالله، پسر رهبر حزب‌الله، نیز به لبنان بازگردانده شد.
نتانیاهو این رویدادها را از بدترین فجایع اسرائیل توصیف کرد.
شکست در مهار حماس و حزب‌الله، و آزادی چهره‌های برجسته فلسطینی و لبنانی، وجهه امنیتی نتانیاهو را تضعیف کرد.
این مسائل باعث تردید درباره سیاست‌های سخت‌گیرانه او شدند.
در نهایت، این رویدادها از دلایل اصلی شکست نتانیاهو در انتخابات ۱۹۹۹ بودند.

نتانیاهو حماس

در آستانه انتخابات ۱۹۹۶، موجی از حملات انتحاری حماس پس از ترور یحیی عیاش توسط شین‌بت آغاز شد.
محمد دیف، فرمانده جدید گردان‌های قسام، بمب‌گذاری‌های گسترده‌ای در تل‌آویو و اورشلیم برنامه‌ریزی کرد.
این حملات پیچیده‌تر و گسترده‌تر از گذشته بودند و سوریه و ایران در تأمین مالی و آموزش عاملان نقش داشتند.
ارتباط میان حزب‌الله و حماس با دستور وزیر دفاع سوریه برقرار شد و برخی عاملان در ایران آموزش دیده بودند.
خانواده قربانیان آمریکایی این حملات بعدها علیه مقام‌های ایرانی و سوری شکایت کردند.
شکست سرویس‌های امنیتی اسرائیل در جلوگیری از این حملات، محبوبیت شیمون پرز را کاهش داد.
نتانیاهو، که مخالف روند صلح اوسلو بود، از این وضعیت بهره برد و در انتخابات ۱۹۹۶ با اختلاف اندک پیروز شد.
موج حملات در فوریه و مارس ۱۹۹۶ منجر به تغییر نتایج نظرسنجی‌ها به نفع لیکود شد.
پس از انتخابات، حملات انتحاری تقریباً یک سال متوقف شد و برخی این توقف را به اقدامات عرفات نسبت دادند.
برخی معتقدند حماس با پیروزی نتانیاهو، هدف خود یعنی توقف روند صلح را محقق کرد.

بنیامین نتانیاهو سیاست

پس از شکست در انتخابات ۱۹۹۹، بنیامین نتانیاهو برای مدتی از عرصه سیاست کناره گرفت و به فعالیت در بخش خصوصی پرداخت. پس از آن، او به عنوان مشاور شرکتی در حوزه ارتباطات فعالیت کرد.

با سقوط دولت باراک، او برنامه‌ریزی برای بازگشت به سیاست را در سر داشت، اما در انتخابات سال ۲۰۰۱ شرکت نکرد و در این دوره، آریل شارون نخست‌وزیر شد.

در سال ۲۰۰۲، نتانیاهو به عنوان وزیر خارجه کابینه شارون منصوب شد و برای رهبری حزب لیکود با او رقابت کرد اما در این رقابت شکست خورد.

سخنرانی‌های او در کانادا و آمریکا با اعتراضات گسترده همراه شد؛ یکی از این سخنرانی‌ها در دانشگاه کنکوردیا به‌کلی لغو گردید.

در سپتامبر ۲۰۰۲، او در کنگره آمریکا حمایت خود را از حمله به عراق اعلام کرد و ادعا کرد که برکناری صدام اثرات مثبتی در منطقه خواهد داشت.

بنیامین نتانیاهو وزیر

در سال ۲۰۰۳، آریل شارون او را به عنوان وزیر دارایی منصوب کرد؛ تصمیمی که برخی تحلیلگران آن را تلاشی برای محدود کردن نفوذ سیاسی او می‌دانستند. نتانیاهو با اجرای اصلاحات اقتصادی گسترده، سیاست‌های لیبرالی و ضد رفاهی را دنبال کرد: کاهش مالیات‌ها، خصوصی‌سازی، کوچک‌سازی دولت و محدود کردن کسری بودجه. این اصلاحات، با وجود انتقادات چپ‌گرا و برخی اعضای لیکود، منجر به رونق اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری شد.

او به‌ویژه به خاطر کاهش وابستگی به کمک‌های اجتماعی و باز کردن فضای رقابتی در اقتصاد اسرائیل، مورد تحسین قرار گرفت و برخی او را «معجزه اقتصادی» اسرائیل نامیدند.

در سال ۲۰۰۵، نتانیاهو به دلیل مخالفت با طرح خروج از غزه، ابتدا تهدید به استعفا کرد و پس از عدم برگزاری همه‌پرسی، در ۷ اوت استعفای خود را اعلام کرد.

بنیامین نتانیاهو حزب لیکود

پس از خروج آریل شارون از حزب لیکود و تأسیس حزب کادیما، نتانیاهو بار دیگر برای رهبری لیکود وارد رقابت شد. او در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۵ با کسب ۴۷٪ آرا به عنوان رئیس حزب انتخاب شد و پس از شکست لیکود در انتخابات ۲۰۰۶، فعالیت خود را در نقش رهبر اپوزیسیون ادامه داد.

در انتخابات داخلی ۲۰۰۷، نتانیاهو با اختلاف قابل توجهی مجدداً رهبری حزب را تثبیت کرد و مخالفت قاطع خود را با هرگونه آتش‌بس با حماس اعلام نمود. پس از استعفای اولمرت و بحران سیاسی ناشی از آن، انتخابات زودهنگام در فوریه ۲۰۰۹ برگزار شد.

اگرچه حزب کادیما با اختلاف یک کرسی جلوتر از لیکود قرار گرفت، اما نتانیاهو توانست حمایت اکثریت جناح راست کنست را جلب کند و در نتیجه، شیمون پرز مأموریت تشکیل دولت را به او سپرد.

برای تثبیت دولت، نتانیاهو به جای تکیه صرف بر احزاب راست، ائتلافی گسترده‌تر تشکیل داد و با جلب حمایت حزب کارگر به رهبری اهود باراک، کابینه‌ای میانه‌رو تشکیل داد. دولت سی‌ودوم اسرائیل در ۳۱ مارس ۲۰۰۹ سوگند یاد کرد.

بنیامین نتانیاهو فلسطین

در سال ۲۰۰۹، با شروع به کار دولت جدید اسرائیل به رهبری بنیامین نتانیاهو، روابط پیچیده‌ای میان اسرائیل، فلسطینیان و جامعه جهانی شکل گرفت. در حالی که هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا، از تشکیل دولت فلسطینی حمایت می‌کرد، نتانیاهو بر شرط به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان «دولت یهودی» توسط فلسطینی‌ها تأکید داشت و این شرط یکی از موانع اصلی مذاکرات شد.

پس از سخنرانی باراک اوباما در قاهره و تأکید او بر رد مشروعیت شهرک‌سازی‌های اسرائیل، نتانیاهو با حمایت مشروط از تشکیل «دولت فلسطینی غیرنظامی» اعلام کرد که اورشلیم باید پایتخت متحد اسرائیل باقی بماند و شروط سختی مانند عدم داشتن ارتش و کنار گذاشتن حق بازگشت آوارگان فلسطینی را مطرح کرد. این مواضع فلسطینیان را نسبت به آینده مذاکرات بدبین کرد.

دولت نتانیاهو در این دوره اقداماتی نظیر برداشت گیت‌های کرانه باختری برای تسهیل رفت و آمد، استقبال از ابتکار صلح عربی و تلاش برای عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی انجام داد. در عین حال، ساخت شهرک‌ها ادامه یافت که اعتراض شدید آمریکا و جامعه جهانی را برانگیخت. توقف موقت ساخت شهرک‌ها در پایان ۲۰۰۹ تأثیر چندانی نداشت و فلسطینی‌ها این توقف را ناکافی دانستند.

روابط اسرائیل و آمریکا در این دوره گاهی پرتنش بود؛ از جمله ماجرای سفر مخفی نتانیاهو به مسکو برای جلوگیری از فروش سامانه موشکی S-300 به ایران و انتقادهای رابرت گیتس، وزیر دفاع سابق آمریکا، به نتانیاهو به دلیل آسیب رساندن به روابط دو کشور.

در حوزه داخلی، اعتراضات گسترده اجتماعی علیه هزینه بالای زندگی در اسرائیل رخ داد که دولت نتانیاهو با تشکیل کمیته تراژتنبرگ و اجرای تدریجی اصلاحات به آن پاسخ داد. همچنین، طرح‌های تکنولوژیکی مانند توسعه شبکه فیبر نوری برای دسترسی ارزان‌تر به اینترنت تصویب شد.

در سیاست داخلی، نتانیاهو و آویگدور لیبرمن احزاب خود را برای انتخابات ۲۰۱۳ ادغام کردند و در سال ۲۰۱۲، برای اولین بار، نتانیاهو به صورت رسمی فلسطینی‌ها را حق داشتن دولت داد، هرچند بر غیرنظامی بودن آن تأکید داشت.

در مجموع، این دوره نشان‌دهنده تلاش نتانیاهو برای حفظ امنیت اسرائیل و تقویت جایگاه آن در منطقه بود، اما همراه با چالش‌های مهم داخلی و بین‌المللی در موضوع فلسطین و روابط با آمریکا و جهان عرب.

تشکیل دولت نتانیاهو

در انتخابات ۲۰۱۳، ائتلاف لیکود-بیتینو به رهبری نتانیاهو با کاهش ۱۱ کرسی نسبت به دوره قبل وارد کنست شد. با این حال، به عنوان رهبر بزرگ‌ترین فراکسیون، رئیس‌جمهور شیمون پرز او را مامور تشکیل دولت سی و سوم اسرائیل کرد. ائتلاف جدید شامل حزب‌های یش عتید، هبوعه یهودی و هتنوع بود و به درخواست یش عتید و هبوعه یهودی، احزاب یهودی-ارتدوکس (اولترا-ارتدوکس) در دولت حضور نداشتند.

سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو

نتانیاهو به ادامه سیاست‌های آزادسازی اقتصادی پرداخت. در دسامبر ۲۰۱۳، قانون تمرکز کسب‌وکار به تصویب رسید که هدف آن افزایش رقابت، کاهش قیمت‌ها و کاهش نابرابری درآمد بود. این قانون ساختارهای چندلایه شرکتی را ممنوع کرد تا از انحصار و سوء استفاده‌های قیمتی جلوگیری شود. همچنین، او کمپینی برای خصوصی‌سازی بنادر و کاهش انحصار اداره بنادر اسرائیل راه‌اندازی کرد. وعده داد که بوروکراسی و مقررات زائد را کاهش دهد تا فشار بر صنعت کمتر شود.

رابطه نتانیاهو با آمریکا

در اکتبر ۲۰۱۴، طرح خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی و کاهش فساد در آن‌ها تصویب شد. نتانیاهو به انتقادهای آمریکا درباره شهرک‌سازی‌ها واکنش تندی نشان داد و آن را مخالف «ارزش‌های آمریکایی» خواند. روابط او با دولت اوباما به دلیل سیاست‌های شهرک‌سازی‌ها به پایین‌ترین سطح رسید. در دسامبر ۲۰۱۴، دو وزیر کابینه، یایر لاپید و تزپی لیونی، برکنار شدند که منجر به انحلال دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام شد.

روابط نتانیاهو با فلسطینی‌ها

نتانیاهو به شدت نسبت به تشکیل دولت وحدت میان حماس و تشکیلات خودگردان فلسطینی اعتراض کرد. حماس را مسئول ربایش و قتل سه نوجوان اسرائیلی در ژوئن ۲۰۱۴ دانست. پس از آن، عملیات گسترده‌ای در کرانه باختری علیه اعضای حماس انجام شد و سپس در غزه حملات وسیعی صورت گرفت. پس از افزایش حملات موشکی از غزه، عملیات «لبه محافظ» در تابستان ۲۰۱۴ آغاز شد. در مصاحبه‌ای در CNN، حماس را «تروریست‌های نسل‌کُش» نامید و نسبت به احتمال بروز «انتفاضه سوم» هشدار داد.

سخنرانی در کنگره آمریکا

نتانیاهو در مارس ۲۰۱۵ برای سومین بار در تاریخ، در کنگره آمریکا سخنرانی کرد. این سخنرانی بدون هماهنگی با دولت اوباما برگزار شد و واکنش‌های منفی زیادی در پی داشت. هدف او مخالفت با مذاکرات هسته‌ای ایران و تحریم‌های بیشتر علیه این کشور بود. او ادعا کرد که نماینده تمامی یهودیان جهان است، ادعایی که بسیاری از جامعه یهودیان آمریکا آن را رد کردند.

جنجال‌های سیاسی نتانیاهو

در اکتبر ۲۰۱۵، نتانیاهو جنجالی برپا کرد وقتی ادعا کرد حاج امین الحسینی، مفتی اعظم قدس، به هیتلر ایده نسل‌کشی یهودیان را داده است؛ ادعایی که از سوی تاریخ‌نگاران و دولت آلمان رد شد. این اظهار نظر با واکنش‌های تند جامعه علمی و سیاسی مواجه شد و منتقدان آن را نوعی انکار هولوکاست دانستند.

نتانیاهو انتخابات ۲۰۱۵

در انتخابات ۲۰۱۵، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با کسب ۳۰ کرسی، بیشترین تعداد کرسی‌ها را در کنست به دست آورد. رئیس‌جمهور ریولین به نتانیاهو فرصت داد تا ائتلاف تشکیل دهد و او در مدت مقرر، دولت ائتلافی را با حزب‌های هبوعه یهودی، یهودیت متحد تورا، کولانو و شاس تشکیل داد. در مه ۲۰۱۵، نتانیاهو اعلام کرد که برای اولین بار قصد دارد برای دوره پنجم نخست‌وزیری رقابت کند.

سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو

در آگوست ۲۰۱۵، بودجه‌ای دو ساله تصویب شد که شامل اصلاحاتی در بخش کشاورزی، کاهش تعرفه‌های واردات برای کاهش قیمت غذا، تسهیل فرآیندهای ساخت و ساز برای کاهش هزینه مسکن و سرعت بخشیدن به پروژه‌های زیرساختی بود. اصلاحات مالیاتی نیز برای افزایش رقابت و کاهش هزینه خدمات مالی دنبال شد، هرچند برخی اصلاحات در حوزه کشاورزی حذف شدند.

مسائل دینی نتانیاهو

در مارس ۲۰۱۶، ائتلاف دولت با تهدید اعضای اولترا-ارتدوکس (یهودیان ارتدوکس سخت‌گیر) مواجه شد، زیرا دولت قصد داشت فضای عبادت غیر ارتدوکس در دیوار غربی (دیوار ندبه) را رسمیت ببخشد.

روابط بین‌المللی نتانیاهو

در دسامبر ۲۰۱۶، آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل با تصویب قطعنامه ۲۳۳۴ درباره شهرک‌سازی‌های اسرائیل، رای ممتنع داد. نتانیاهو این قطعنامه و سخنرانی تند وزیر خارجه وقت آمریکا، جان کری، را به شدت محکوم کرد و تصمیم گرفت پرداخت حق عضویت خود به سازمان ملل را متوقف کند. در فوریه ۲۰۱۷، نتانیاهو اولین نخست‌وزیر اسرائیل بود که از استرالیا بازدید رسمی کرد و با نخست‌وزیر مالکم ترنبول توافقات دوجانبه امضا نمود. در اکتبر ۲۰۱۷، اسرائیل به دلیل مواضع ضد اسرائیلی یونسکو، این سازمان را ترک کرد.

مسائل امنیتی و سیاست هسته‌ای نتانیاهو

در آوریل ۲۰۱۸، نتانیاهو ادعا کرد ایران به تعهدات برجام عمل نکرده و اسناد جدیدی درباره برنامه هسته‌ای ایران ارائه داد؛ ایران این ادعاها را «تبلیغات» خواند. او همچنین حمایت خود را از اجلاس تاریخی کره شمالی و آمریکا در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد و آن را گامی مهم در خلع سلاح هسته‌ای شبه‌جزیره کره دانست.

اتهامات بنیامین نتانیاهو

از ژانویه ۲۰۱۷، بنیامین نتانیاهو تحت تحقیقات پلیس اسرائیل در دو پرونده اصلی با نام‌های «پرونده ۱۰۰۰» و «پرونده ۲۰۰۰» قرار گرفت که این دو پرونده مرتبط هستند.

پرونده ۱۰۰۰: در این پرونده، نتانیاهو به دریافت امتیازات نامناسب و غیرقانونی از چند تاجر بزرگ، از جمله جیمز پکِر و تهیه‌کننده هالیوودی آرنون میلچان، مظنون است.
پرونده ۲۰۰۰: او متهم است که تلاش کرده با آرنون موزس، ناشر گروه روزنامه یدیعوت آحرونوت، توافقی برای تضعیف رقیب اصلی یدیعوت یعنی اسرائیل هیوم، در مقابل دریافت پوشش خبری مطلوب‌تر، انجام دهد.

در اوت ۲۰۱۷، پلیس اسرائیل رسماً اعلام کرد که نتانیاهو مظنون به جرایم کلاهبرداری، خیانت در امانت و رشوه در این دو پرونده است. همچنین، آری هارو، رئیس سابق دفتر نتانیاهو، در سال ۲۰۱۷ با دادستان‌ها همکاری کرد و علیه او شهادت داد.

در فوریه ۲۰۱۸، پلیس توصیه کرد که علیه نتانیاهو به اتهام فساد کیفری کیفرخواست صادر شود. پلیس معتقد بود مدارک کافی برای اتهامات رشوه‌خواری، کلاهبرداری و خیانت در امانت وجود دارد، اما نتانیاهو این اتهامات را رد کرد.

در نوامبر ۲۰۱۸، مدیر بخش جرایم اقتصادی نیز پیشنهاد کرد که در هر دو پرونده کیفرخواست علیه نتانیاهو صادر شود.

در فوریه ۲۰۱۹، دادستان کل اسرائیل اعلام کرد که قصد دارد در سه پرونده مختلف علیه نتانیاهو کیفرخواست تنظیم کند.

در نوامبر ۲۰۱۹، کیفرخواست رسمی علیه او صادر شد. در صورت محکومیت، ممکن است تا ۱۰ سال زندان برای رشوه‌خواری و تا ۳ سال برای کلاهبرداری و خیانت در امانت در انتظار او باشد.

نتانیاهو اولین نخست‌وزیر در تاریخ اسرائیل است که در حال تصدی پست، با اتهامات کیفری روبرو شده است.

در نوامبر ۲۰۱۹، اعلام شد که او برخی از وزارتخانه‌های خود، از جمله کشاورزی، بهداشت، امور اجتماعی و امور دیاسپورا، را ترک خواهد کرد تا با الزامات قانونی مطابقت داشته باشد، اما موضوع استعفای اجباری در صورت صدور کیفرخواست، هنوز در دادگاه در حال بررسی است.

محاکمه کیفری نتانیاهو قرار بود در ماه مه ۲۰۲۰ آغاز شود، اما به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ به تأخیر افتاد و تا آوریل ۲۰۲۳ ادامه داشت.

عملیات نظامی بنیامین نتانیاهو

دوره پنجم نخست‌وزیری (دولت سی و پنجم اسرائیل)

تاریخ شروع: ۱۷ مه ۲۰۲۰، نتانیاهو برای پنجمین بار سوگند یاد کرد و دولت ائتلافی خود را با بنی گانتس تشکیل داد.
زمینه: این دوره در بحبوحه شیوع همه‌گیری کووید-۱۹ و همچنین در زمان محاکمه کیفری نتانیاهو آغاز شد. در این مدت، اعتراضات گسترده‌ای علیه او در مقابل اقامتگاه رسمی‌اش شکل گرفت.
واکنش به اعتراضات: نتانیاهو با بهره‌گیری از مقررات خاص مقابله با کووید-۱۹، اعتراضات را محدود به ۲۰ نفر و با فاصله ۱۰۰۰ متر از خانه‌های شرکت‌کنندگان کرد، اما این اقدام نتیجه معکوس داد و اعتراضات در بیش از ۱۰۰۰ مکان در سراسر اسرائیل گسترش یافت.
واکسن کرونا: تا مارس ۲۰۲۱، اسرائیل به کشوری با بالاترین نرخ واکسیناسیون جمعیت نسبت به جمعیت خود در جهان تبدیل شد.
تنش‌ها و عملیات نظامی: در ماه مه ۲۰۲۱، پس از افزایش تنش‌ها در اورشلیم، گروه حماس از غزه به اسرائیل راکت پرتاب کرد. در واکنش، نتانیاهو عملیات «نگهبان دیوارها» را آغاز کرد که ۱۱ روز طول کشید.
پایان دوره نخست‌وزیری: پس از این عملیات، نفتالی بنت، رهبر ائتلاف یامینا، با یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون، توافقی امضا کرد تا دولت چرخشی تشکیل دهند و نتانیاهو را از نخست‌وزیری کنار بزنند. در ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱، بنت و لاپید دولت ائتلافی جدید را تشکیل دادند و دوره ۱۲ ساله نخست‌وزیری نتانیاهو پایان یافت.

دوره ششم نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو

سوگند: ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، با رهبری ائتلافی سخت‌گیرانه.
اصلاحات قضایی: تمرکز اصلی بر طرح اصلاحات قضایی بود که با انتقادات گسترده‌ای مواجه شد. منتقدان معتقد بودند این طرح به استقلال قوا، نقش دادستان کل، اقتصاد، حقوق اقلیت‌ها و روابط خارجی آسیب می‌زند. اعتراضات خیابانی و مخالفت نظامیان ذخیره به همراه داشت.
وزیر دفاع، یوآو گالانت، در مارس ۲۰۲۳ با اصلاحات مخالف شد؛ نتانیاهو تلاش کرد او را برکنار کند که این موضوع منجر به افزایش اعتراضات و در نهایت به تأخیر افتادن اصلاحات به مدت یک ماه شد.

نتانیاهو شهرک‌سازی در کرانه باختری

قانونی کردن ۹ شهرک جدید در کرانه باختری اشغالی (فوریه ۲۰۲۳).
لغو قانونی که در سال ۲۰۰۵ چهار شهرک را تخلیه کرده بود.
تسریع در ساخت شهرک‌ها؛ در ۶ ماه اول، ساخت ۱۳۰۰۰ واحد مسکونی انجام شد که تقریباً سه برابر سال ۲۰۲۲ بود.
جنگ اوکراین: اسرائیل از ارسال سلاح‌های مرگبار به اوکراین خودداری کرد به دلیل نگرانی از دسترسی ایران به این تسلیحات.

نتانیاهو جنگ غزه

حمله ناگهانی گروه‌های فلسطینی از غزه به اسرائیل و اعلام حالت جنگ توسط نتانیاهو.
او تهدید به نابودی مراکز حماس کرد و ساکنان غزه را فراخواند تا شهر را ترک کنند.
در پی این رویداد، پیشنهاد تشکیل دولت ائتلافی اضطراری مطرح شد.
همچنین، انتقادها و اعتراضاتی به دلیل شکست‌های اطلاعاتی قبل از حمله شکل گرفت.
نظرسنجی‌ها نشان داد بیش از نیمی از مردم اسرائیل خواهان کناره‌گیری نتانیاهو هستند.

مسائل حقوقی بنیامین نتانیاهو

او از سوی سازمان‌های غیردولتی متهم به نسل‌کشی شده و دادستان دیوان کیفری بین‌المللی قصد دارد حکم بازداشت وی را در مه ۲۰۲۴ صادر کند.
در نوامبر ۲۰۲۴، حکم بازداشت دیوان کیفری برای نتانیاهو، وزیر دفاع پیشین و فرمانده حماس صادر شد.
این حکم محکوم به عنوان «ضد یهودی» مورد انتقاد قرار گرفت.
در جولای ۲۰۲۴، نتانیاهو در سخنرانی در کنگره آمریکا، پیروزی کامل در غزه را اعلام کرد، در حالی که با اعتراضاتی مواجه شد.

حوادث امنیتی بنیامین نتانیاهو

در اکتبر ۲۰۲۴، حمله پهپادی به اقامتگاه نتانیاهو صورت گرفت که نسبت به حزب‌الله نسبت داده شد.
در نوامبر ۲۰۲۴، وزیر دفاع گالانت برکنار شد که این اقدام با اعتراضات گسترده‌ای همراه بود.
در مارس ۲۰۲۵، اسرائیل حمله ناگهانی به غزه انجام داد که منجر به پایان آتش‌بس و به تعویق افتادن روند محاکمه نتانیاهو شد.
همچنین، در مارس ۲۰۲۵، رئیس سازمان امنیت داخلی شین‌بت برکنار شد به دلیل تحقیقات درباره نفوذ قطر در دفتر نخست‌وزیر.

نتانیاهو جنگ ایران و اسرائیل

در ژوئن ۲۰۲۵، نتانیاهو توانست در رأی عدم انحلال پارلمان پیروز شود و این مسئله را حفظ کند.
پس از آن، دستور حملات هوایی علیه ایران صادر شد و درگیری‌های رسمی میان دو کشور آغاز گردید.
نتانیاهو بر هزینه‌های شخصی و خانوادگی جنگ تأکید کرد، از جمله لغو مراسم عروسی پسرش به دلیل تهدید موشکی.

گرایش‌های سیاسی بنیامین نتانیاهو

افزایش اقتدارگرایی:
در دوران حکومت نتانیاهو، اسرائیل شاهد رشد گرایش‌های اقتدارگرایانه، کاهش روند دموکراتیک و بروز فسادهای گسترده بوده است. سیاست‌های توسعه‌طلبانه نیز در این دوره شدت یافته است.

سانسور و محدودیت‌ها:
در جریان جنگ غزه، دولت تحت رهبری نتانیاهو محدودیت‌هایی بر اعتراضات مردمی و رسانه‌ها اعمال کرد و برخی اخبار و اعتراض‌ها سانسور شدند.

اصلاحات قضایی:
نتانیاهو تلاش‌های مکرری برای تغییر سیستم قضایی انجام داده است که منتقدان معتقدند هدف اصلی آن افزایش اقتدار دولت و محافظت از خود در برابر اتهامات فساد است. او نظام قضایی را «دولت عمیق چپ‌گرا» نامیده و ادعا کرده که قصد دارد عدالت را سیاسی کند.

بیانیه‌های پوپولیستی و نژادپرستی:
نتانیاهو گاهی اظهاراتی داشته که می‌تواند به تشدید نژادپرستی ضد عربی و فلسطینی‌ها منجر شود، و این مواضع حول روایت‌های مناقشه‌برانگیز با یهودیان شکل گرفته است.

تمایل به جناح راست افراطی:
دولت کنونی نتانیاهو به عنوان راست‌گرای‌ترین دولت در تاریخ اسرائیل شناخته می‌شود. او روابط نزدیکی با رهبران غیرلیبرال و اقتدارگرا مانند مجارستان، روسیه و ایالات متحده برقرار کرده است.

نتانیاهو مخالفت با توافقنامه‌های اسلو

او از ابتدا مخالف توافقنامه‌های اسلو بود. در سال ۱۹۹۳، در کتاب خود با عنوان «جایی در میان ملت‌ها»، بخش «اسب تروا» را نوشت و موضع‌گیری شدیدی علیه روند صلح اسلو گرفت. او ادعا کرد که امین الحسینی یکی از طراحان هولوکاست است و یاسر عرفات را وارث نازیسم و «نابودگر» او عنوان کرد.

اظهارات ویدئویی نتانیاهو ۲۰۰۱

در یک ویدئو که طبق گفته منابع، نتانیاهو بدون اطلاع از ضبط آن صحبت می‌کرد، گفت:
«قبل از انتخابات از من پرسیدند آیا به توافقنامه اسلو احترام می‌گذارم؟ من گفتم بله، اما… قصد دارم آن را تفسیر کنم به گونه‌ای که مانع پیشروی به سمت مرزهای ۱۹۶۷ شود. چگونه؟ هیچ‌کس نگفته مناطق نظامی کجاست. از دید من، کل دره اردن یک منطقه نظامی است.»

نتانیاهو مخالفت با تخلیه یک‌جانبه غزه

در اوت ۲۰۰۹، نتانیاهو اعلام کرد که اشتباه عقب‌نشینی یک‌جانبه از غزه تکرار نخواهد شد، چون این اقدام نه صلح به همراه داشت و نه امنیت، بلکه برعکس بود. او تأکید کرد برای رسیدن به توافق، باید دو شرط اصلی رعایت شود:
۱. رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان دولت ملی یهودیان
۲. توافق امنیتی که فلسطین را غیرنظامی کند.

در اکتبر ۲۰۱۴، نتانیاهو اظهار داشت که اسرائیل دیگر مانند لبنان یا غزه، فقط زمین نمی‌دهد و دیگر به نتیجه امیدوار نیست، چرا که پس از آن، هزاران موشک به سمت اسرائیل شلیک شده است. او خواستار رسمیت واقعی دولت یهودی و توافقات امنیتی محکم است.

پیش از این، نتانیاهو مذاکرات صلح تحت حمایت آمریکا را بی‌فایده دانسته بود و حاضر نبود راه‌حل دو دولتی را بپذیرد. اما در سخنرانی ژوئن ۲۰۰۹، رویکرد جدیدی ارائه کرد: صلح اقتصادی. او گفت باید تمرکز بر همکاری اقتصادی و رشد سریع اقتصاد فلسطینی‌ها باشد تا آنها هم ذی‌نفعان صلح شوند، نه صرفاً تمرکز بر موضوعات سیاسی و دیپلماتیک حساس مانند قدس یا حق بازگشت فلسطینی‌ها.

سیاست‌های نتانیاهو درباره شهرک‌سازی

در ژانویه ۲۰۰۹، پیش از انتخابات اسرائیل در فوریه همان سال، نتانیاهو به تونی بلر، فرستاده خاورمیانه، اطلاع داد که سیاست دولت‌های آریل شارون و اهود اولمرت را ادامه خواهد داد؛ یعنی گسترش شهرک‌ها در کرانه باختری، که برخلاف طرح «نقشه راه» (Road Map) است، اما ساخت شهرک‌های جدید را متوقف نخواهد کرد.

نتانیاهو نقض تعهدات

در دوران نخست‌وزیری‌اش در اواخر دهه ۹۰ میلادی، نتانیاهو بارها از تعهدات دولت‌های قبلی در قبال توافقنامه اسلو سرپیچی کرد. دیپلمات آمریکایی، دنیس راس، اظهار داشت که کلینتون و آلبرایت معتقد بودند نتانیاهو واقعاً علاقه‌ای به صلح ندارد.

نتانیاهو و تقسیم فلسطینی‌ها

در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو گفت:
«هر کسی که بخواهد تشکیل دولت فلسطینی را ناکام بگذارد، باید از تقویت حماس و انتقال پول به این گروه حمایت کند. این بخشی از استراتژی ما است؛ که فلسطینی‌های غزه را از فلسطینی‌های کرانه باختری جدا کنیم.»
او سال‌ها از انتقال صدها میلیون دلار کمک قطر به نوار غزه حمایت کرده بود، با هدف آرام کردن حماس، تبدیل آن به رقیبی برای دولت فلسطین و جلوگیری از تشکیل دولت فلسطینی. این کمک‌ها گاهی با کیف‌های پول توسط مقامات قطری و همراهی ماموران اطلاعاتی اسرائیل منتقل می‌شد.

نتانیاهو و خطوط سبز

در سال ۲۰۱۳، نتانیاهو پیشنهاداتی مبنی بر مذاکرات صلح بر اساس خطوط سبز (مرزهای پیش از ۱۹۶۷) را رد کرد، اما در سال ۲۰۱۴، موافقت خود را با چارچوب آمریکایی مبتنی بر خطوط سبز اعلام کرد و گفت که شهرک‌نشینان یهودی باید حق داشته باشند در شهرک‌هایشان تحت حکومت فلسطینی باقی بمانند.

حمایت نتانیاهو از طرح صلح ترامپ

در ژانویه ۲۰۲۰، نتانیاهو علناً از طرح صلح ترامپ حمایت کرد که هدف آن تشکیل دولت فلسطینی بود. اما پس از شکست این طرح، ترامپ اظهار داشت که «نتانیاهو هرگز به دنبال صلح واقعی نبود».

ویدئوی جعلی نتانیاهو به ترامپ

رکس تیلرسون، وزیر خارجه سابق آمریکا، گفت که در سال ۲۰۱۷، نتانیاهو ویدئویی جعلی از محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، به ترامپ نشان داد که در آن عباس را متهم می‌کرد به درخواست کشتن کودکان، تا نظر ترامپ را علیه فلسطینی‌ها تغییر دهد.

نتانیاهو و توافق‌های ابراهیم

در سپتامبر ۲۰۲۰، نتانیاهو در مراسم امضای توافق‌های ابراهیم حضور یافت و روابط کامل بین اسرائیل و کشورهای امارات و بحرین را برقرار کرد. این نخستین بار پس از امضای معاهده‌های صلح اردن در ۱۹۹۴ بود که کشورهای عربی روابط رسمی خود را با اسرائیل برقرار می‌کردند. پس از آن، سودان و مراکش نیز روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل آغاز کردند.

سخنرانی نتانیاهو در بار ایلان

در دانشگاه بار-ایلان، نتانیاهو برای نخستین بار به صورت علنی از تشکیل دولت فلسطینی در کنار اسرائیل حمایت کرد، اما با شروط سخت‌گیرانه:
– دولت فلسطینی باید کاملاً غیرنظامی باشد (بدون ارتش، موشک یا کنترل فضای هوایی)
– اورشلیم باید کاملاً تحت کنترل اسرائیل باقی بماند
– فلسطینی‌ها باید اسرائیل را به عنوان «دولت ملی یهودیان» به رسمیت بشناسند
– حق بازگشت آوارگان فلسطینی رد شود
– ساخت شهرک‌ها در کرانه باختری نباید متوقف شود، اما توسعه آن باید محدود به رشد طبیعی جمعیت باشد.

این سخنرانی واکنش‌های متنوعی در داخل و خارج اسرائیل برانگیخت:
– جناح راست دولت نتانیاهو از حمایت او از دولت فلسطینی انتقاد کردند.
– حزب کادیما و گروه‌های صلح اظهار داشتند که او واقعاً به راه‌حل دو دولت اعتقاد ندارد.
– حماس، جهاد اسلامی و اتحادیه عرب سخنرانی را رد کرده و آن را «نژادپرستانه» و «رد صلح واقعی» دانستند.
– برخی کشورهای غربی مانند آمریکا، فرانسه و سوئد این سخنرانی را به عنوان گامی کوچک در جهت پیشرفت تحسین کردند.

عملکرد اقتصادی نتانیاهو

تا سال ۱۹۹۸، او به عنوان «مدافع بازار آزاد» شناخته می‌شد.
در سال ۱۹۹۹، در گفت‌وگویی با روزنامه Jerusalem Post، اظهار داشت:
«صلح هدف نهایی است… اما صلح بدون بازارهای آزاد، رشد ایجاد نمی‌کند. ولی بازارهای آزاد بدون صلح هم می‌توانند رشد کنند.»

در دوره نخست‌وزیری خود، اصلاحات گسترده‌ای در بخش بانکی انجام داد، از جمله حذف موانع سرمایه‌گذاری خارجی و محدودیت‌های اجباری خرید اوراق دولتی.

به عنوان وزیر دارایی (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵)، اقدامات متعددی در اقتصاد اسرائیل صورت داد:
– برنامه‌ای برای انتقال افراد از دریافت کمک‌های اجتماعی به بازار کار طراحی کرد.
– خصوصی‌سازی‌های گسترده‌ای انجام داد.
– اندازه بخش دولتی را کاهش داد.
– سیستم مالیاتی را اصلاح و ساده کرد.
– قوانینی برای مقابله با انحصارها و کارتل‌ها تصویب کرد تا رقابت افزایش یابد.
– مالیات بر سود سرمایه را از شرکت‌ها به افراد تعمیم داد تا پایه مالیاتی را گسترش دهد و در عین حال، مالیات بر درآمد را کاهش داد.

دیدگاه نتانیاهو درباره ایران و تهدید هسته‌ای

نتانیاهو ایران را بزرگ‌ترین تهدید برای اسرائیل و امنیت آن می‌داند و بارها ایران را با آلمان نازی مقایسه کرده است. او معتقد است ایران در حال تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای است و پس از رسیدن به آن، جنگ جهانی را آغاز خواهد کرد.
در سخنرانی‌های متعددی، از جمله در مجمع عمومی سازمان ملل، ایران را رژیمی بنیادگرا و افراطی توصیف کرده که خواهان بازگرداندن منطقه به قرون وسطی است و نبرد با آن را مبارزه‌ای میان تمدن و بربریت دانسته است.

مواضع سیاسی و نظامی نتانیاهو

نتانیاهو رابطه نزدیکی با وزیر دفاع وقت، اهود باراک، داشت و درباره احتمال حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران با او مشورت می‌کرد.
این رویکرد جنگ‌طلبانه مورد انتقاد برخی از مقامات امنیتی اسرائیل، از جمله رؤسای سابق موساد و شین بت، قرار گرفت و آن را «دیوانگی» یا «احمقانه‌ترین تصمیم» توصیف کردند.
نهادهای تحلیل‌گر آمریکایی مانند مؤسسه رند نیز با این رویکرد مخالفت کرده و معتقد بودند حمله نظامی به ایران عواقب خطرناکی در پی دارد.

تبادل زندانی حماس و نتانیاهو

در سال ۲۰۱۱، نتانیاهو توافق کرد تا ۱۰۰۰ زندانی از گروه‌های حماس و فتح را برای آزادی گلعاد شالیت مبادله کند. در میان آزادشدگان، تروریست‌هایی بودند که با خون بر دست شناخته می‌شدند. مقامات اسرائیلی برآورد کردند که حدود ۶۰٪ از این افراد پس از آزادی، به انجام حملات تروریستی ادامه داده‌اند.
در همان سال، ستاد کل ارتش اسرائیل نتیجه گرفت که نیروهای مسلح با کاهش بودجه‌ای که نتانیاهو پیشنهاد داده بود، نمی‌توانند آمادگی رزمی خود را حفظ کنند. اما نتانیاهو به جای کاهش بودجه دفاعی، برنامه‌های اجتماعی را کاهش داد و وعده داد که بودجه دفاعی را حدود ۶ درصد افزایش دهد.
با وجود این، بودجه نظامی همچنان حدود ۳.۷ میلیون شِکِل کمتر از مقدار پیش‌بینی شده بود که می‌توانست توان رزمی ارتش را تحت تأثیر قرار دهد.
نماینده وزارت خارجه آمریکا در نوامبر ۲۰۱۱ اعلام کرد که تحت رهبری نتانیاهو و اوباما، همکاری امنیتی بین اسرائیل و آمریکا به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده است.
همچنین در دوره نتانیاهو، شورای امنیت ملی اسرائیل نقش پررنگ‌تری در برنامه‌ریزی سیاست خارجی و اتخاذ تصمیمات ایفا می‌کرد.

مهاجرت غیرقانونی و سیاست‌های نتانیاهو

در کتاب خود در سال ۱۹۹۵ با عنوان «مبارزه با تروریسم: چگونه دموکراسی‌ها می‌توانند تروریسم داخلی و بین‌المللی را شکست دهند»، نتانیاهو با قاطعیت بر اهمیت سخت‌گیری در قوانین مهاجرتی کشورهای غربی برای مقابله با تروریسم تأکید کرد و نوشت: «عصر مهاجرت آزاد باید پایان یابد.»
در سال ۲۰۱۲، دولت نتانیاهو قانون «جلوگیری از نفوذ» را تصویب کرد که بر اساس آن، هر کسی بدون اجازه وارد اسرائیل شود، به طور خودکار بازداشت می‌شود، از جمله پناهجویان. این قانون توسط سازمان عفو بین‌الملل محکوم شد و آن را «توهین به قوانین بین‌المللی» نامیدند.
بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳، حدود ۶۰ هزار نفر از کشورهای آفریقایی به صورت غیرقانونی وارد اسرائیل شدند. نتانیاهو این پدیده را بسیار جدی گرفت و آن را تهدیدی برای بافت اجتماعی، امنیت ملی و هویت ملی اسرائیل توصیف کرد.
بسیاری از این مهاجران در اردوگاه‌های بازداشت در صحرای نگب نگهداری می‌شوند.
وقتی دادگاه عالی اسرائیل قانون «جلوگیری از نفوذ» را به دلیل بازداشت فوری و نامحدود پناهجویان آفریقایی غیرقانونی اعلام کرد، نتانیاهو خواستار تصویب قوانین جدید برای دور زدن این حکم شد.
نتانیاهو سیاست مهاجرتی کشورهای اتحادیه اروپا را بیش از حد می‌داند و رهبران مجارستان، اسلواکی، جمهوری چک و لهستان را تشویق کرد مرزهای خود را در برابر مهاجرت غیرقانونی ببندند.

رابطه نتانیاهو با رهبران خارجی

بنیامین نتانیاهو، در دوران نخست‌وزیری خود (در سه دوره غیرپیوسته از دهه ۱۹۹۰ تاکنون)، روابط نزدیکی با رهبران بسیاری از کشورها برقرار کرده است:

رابطه نتانیاهو با ولادیمیر پوتین

نتانیاهو رابطه‌ای گرم و دوستانه با رئیس‌جمهور روسیه داشته و او را در کتاب خود فردی «باهوش، پیچیده و مصمم به بازگرداندن عظمت تاریخی روسیه» توصیف کرده است. با این حال، روابط آن‌ها از زمان شروع جنگ غزه دچار تنش شده است.

رابطه نتانیاهو با ویکتور اوربان

رابطه‌ای دیرینه و نزدیک دارد. اوربان در دوران وزارت دارایی نتانیاهو، تحت تأثیر او بود و از وی مشورت می‌گرفت.

رابطه نتانیاهو با سیلویو برلوسکونی

نتانیاهو او را «یکی از بهترین دوستان» اسرائیل نامیده است.

رابطه نتانیاهو با نارندرا مودی

روابط نزدیکی برقرار کرده و همکاری‌های بین اسرائیل و هند در دوره رهبری این دو کشور توسعه یافته است.

رابطه نتانیاهو با ژائیر بولسونارو

او روابط گرمی با بولسونارو برقرار کرد.

رابطه نتانیاهو با خاویر میلی

نتانیاهو او را «دوستی بزرگ برای کشور یهود» توصیف کرده است.

رابطه نتانیاهو با رهبران چین

از سال ۲۰۲۳، به دلیل تیره شدن روابط با آمریکا، نتانیاهو به‌طور فزاینده‌ای به دیپلماسی با چین روی آورده است. با این حال، موضع بی‌طرف چین در جنگ غزه، روابط را پیچیده‌تر کرده است.

رابطه نتانیاهو با لهستان

در سال ۲۰۱۸، اظهارات نخست‌وزیر لهستان درباره نقش یهودیان در هولوکاست با واکنش تند نتانیاهو مواجه شد. پس از تنش دیپلماتیک، هر دو طرف در ژوئن همان سال بیانیه‌ای مشترک برای آرام‌سازی اوضاع صادر کردند.

رابطه نتانیاهو با اوکراین

در سفر رئیس‌جمهور اوکراین به اسرائیل، نتانیاهو درباره سیاست رسمی اوکراین در تجلیل از همدستان نازی‌ها (مانند رومن شوخویچ) سکوت کرد و مورد انتقاد قرار گرفت.

رابطه نتانیاهو با رجب طیب اردوغان

این روابط بسیار پرتنش است. اردوغان نتانیاهو را «قصاب کودکان فلسطینی» و «تروریست» نامید، و در مقابل، نتانیاهو اردوغان را «دیکتاتور» و «حامی بزرگ حماس» توصیف کرد. در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو عملیات نظامی ترکیه در سوریه را محکوم و نسبت به پاکسازی قومی کردها هشدار داد.

روابط نتانیاهو با رهبران آمریکا

رابطه نتانیاهو با دونالد ترامپ

نتانیاهو رابطه‌ای بسیار نزدیک و همسو با رهبران حزب جمهوری‌خواه دارد. از جمله میت رامنی، که در دهه ۱۹۷۰ زمانی که هر دو در شرکت مشاوره «Boston Consulting Group» کار می‌کردند، با او آشنا شد.
رابطه نتانیاهو با ترامپ: دوستی نتانیاهو با خانواده ترامپ به دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. در انتخابات ۲۰۱۳ اسرائیل، ترامپ ویدئویی از حمایت خود از نتانیاهو منتشر کرد. در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو نام یکی از شهرک‌های جولان اشغالی را به افتخار ترامپ، «رمات ترامپ»، گذاشت.
تنش در پایان دوران ترامپ: پس از پیروزی بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ و تبریک نتانیاهو، ترامپ از او ابراز نارضایتی کرد و گفت که «اشتباه بزرگی مرتکب شده است».

رابطه نتانیاهو با باراک اوباما

روابط میان نتانیاهو و دولت اوباما بسیار پرتنش بود. در نشست گروه ۲۰ سال ۲۰۱۱، نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور فرانسه، خطاب به اوباما گفت: «نمی‌توانم نتانیاهو را تحمل کنم، او دروغگو است» و اوباما پاسخ داد: «تو از او خسته‌ای، ولی من هر روز باید با او سروکار داشته باشم.»
اتهامات متقابل: در سال ۲۰۱۴، یکی از مقامات ارشد دولت اوباما نتانیاهو را «ترسو» (chickenshit) خواند و اوباما سیاست‌های او در قبال آمریکا را نقد کرد. نتانیاهو در پاسخ گفت: «امنیت اسرائیل برای کسانی که به من حمله می‌کنند، اهمیتی ندارد.»
تصویب قطعنامه شورای امنیت علیه شهرک‌سازی: در دسامبر ۲۰۱۶، آمریکا با عدم استفاده از وتو اجازه داد قطعنامه‌ای علیه شهرک‌سازی اسرائیل تصویب شود. دفتر نخست‌وزیر اسرائیل دولت اوباما را متهم کرد به «همدستی پنهانی» در طرح این قطعنامه.

رابطه نتانیاهو با جو بایدن

رابطه‌ای دیرینه ولی پرتنش: بایدن و نتانیاهو بیش از چهار دهه رابطه دوستانه داشته‌اند، اما دربهار ۲۰۲۴، روابط آن‌ها به دلیل عملیات نظامی اسرائیل در رفح، تیره شد.
نشانه‌هایی از ناراحتی: بایدن در مواردی درباره سیاست‌های نتانیاهو، به‌ویژه نحوه مدیریت جنگ غزه و رفتار با فلسطینی‌ها، انتقاد کرده است.

هشدارهای نتانیاهو

در روز یادبود هولوکاست در سال ۲۰۱۲، نتانیاهو ایران را با آلمان نازی مقایسه کرد و هشدار داد که برنامه هسته‌ای ایران می‌تواند به فاجعه‌ای مشابه منجر شود، هرچند برخی این مقایسه را سیاسی و سوءاستفاده از هولوکاست دانستند.
در سخنرانی سال ۲۰۱۲ در سازمان ملل، خط قرمزی برای غنی‌سازی ۹۰ درصد اورانیوم ایران تعیین کرد و گفت اگر ایران به این سطح برسد، تهدیدی غیرقابل تحمل برای اسرائیل خواهد بود.

اقدامات و واکنش‌های نتانیاهو

پس از حملات تروریستی مرتبط با ایران مانند بمب‌گذاری در بورگاس (۲۰۱۲)، نتانیاهو ایران را مسئول این حملات دانست.
او از تحریم‌ها و دیپلماسی علیه ایران انتقاد کرد و اظهار داشت این اقدامات تاکنون برنامه هسته‌ای ایران را متوقف نکرده است.
در سال ۲۰۲۰، پس از ترور قاسم سلیمانی توسط آمریکا، نتانیاهو این اقدام را تحسین کرد و از تصمیم ترامپ حمایت کرد.

عملیات نظامی نتانیاهو و جنگ ایران اسرائیل

در ژوئن ۲۰۲۵، نتانیاهو دستور حملات هوایی علیه اهدافی در ایران را صادر کرد و اعلام نمود هدف از این عملیات، خلع سلاح هسته‌ای ایران و مقابله با تهدیدی است که وجود ایران برای اسرائیل ایجاد می‌کند.
او این عملیات را فرصتی برای تغییر رژیم ایران دانست و با ولیعهد تبعیدی رضا پهلوی هم‌صدا شد، که خواستار قیامی ملی علیه حکومت ایران است.

 تظاهرات ضد نتانیاهو

تظاهرات علیه بنیامین نتانیاهو در طول سال‌های نخست‌وزیری او، به‌ویژه در دهه‌های اخیر، یکی از prominent‌ترین بخش‌های سیاست داخلی اسرائیل بوده است. این اعتراضات دلایل مختلفی داشته و اقشار گوناگون جامعه اسرائیل در آن‌ها مشارکت کرده‌اند. در ادامه، مهم‌ترین موج‌های تظاهرات ضد نتانیاهو آورده شده است:

تظاهرات علیه فساد و محاکمه نتانیاهو (۲۰۱۹–۲۰۲۱)
پس از اعلام رسمی کیفرخواست علیه نتانیاهو در پرونده‌های فساد، رشوه‌خواری و سوءاستفاده از قدرت (معروف به پرونده‌های ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۴۰۰۰)، موج گسترده‌ای از اعتراضات مردمی در سراسر اسرائیل شکل گرفت.
محل اصلی تظاهرات: روبه‌روی اقامتگاه رسمی نخست‌وزیر در خیابان بالفور، اورشلیم (بیت‌المقدس).
مطالبات: استعفای نتانیاهو، برگزاری انتخابات زودهنگام، رعایت اصول دموکراتیک.
ویژگی‌ها: حضور فعال جوانان، جامعه مدنی، نظامیان بازنشسته و خانواده‌های قربانیان کرونا.

تظاهرات علیه اصلاحات قضایی (۲۰۲۳)
دولت راست‌گرای نتانیاهو با همکاری احزاب مذهبی و افراطی، طرح‌هایی برای محدود کردن اختیارات دیوان عالی کشور ارائه داد. این برنامه‌ها منجر به بزرگ‌ترین موج تظاهرات عمومی در تاریخ اسرائیل شد.
مخالفان: وکلا، قضات سابق، فعالان حقوق بشر، پزشکان، افسران ذخیره ارتش، صاحبان کسب‌وکار.
ابزارهای اعتراض: اعتصابات، راهپیمایی‌های میلیونی، بستن جاده‌ها و تعطیلی سراسری شرکت‌ها.
نتیجه موقت: بخشی از اصلاحات متوقف یا به تعویق افتاد؛ اما اختلافات سیاسی ادامه دارد.

تظاهرات پس از جنگ غزه (۲۰۲۳–۲۰۲۵)
پس از شروع جنگ گسترده در غزه و تلفات سنگین فلسطینی و اسرائیلی، برخی خانواده‌های گروگان‌ها و فعالان صلح نیز به اعتراض پیوستند.
مطالبات جدید: آتش‌بس فوری، بازگرداندن گروگان‌ها از غزه، تغییر راهبرد جنگی دولت.
شعارها: «بی‌بی، برو خونه»، «دموکراسی، نه دیکتاتوری»، «به گروگان‌ها اهمیت بده، نه سیاست».
واکنش دولت و نتانیاهو: بیشتر موارد، معترضان را به «نخبه‌گرایی» یا «چپ‌گرایی افراطی» متهم کرده و اعضای دولت معترضان را به تلاش برای «کودتای غیرانتخابی» متهم کردند.
در عین حال، فشارهای ناشی از اعتراضات، باعث شده برخی تصمیمات کابینه به تعویق بیفتد.

صحبت نتانیاهو در مورد ایران

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در طول سال‌ها همواره یکی از سرسخت‌ترین منتقدان جمهوری اسلامی ایران بوده است. او در سخنرانی‌های داخلی، بین‌المللی و به‌ویژه در مجامع جهانی مانند سازمان ملل، همواره نسبت به سیاست‌های ایران هشدار داده است. در ادامه، محورهای اصلی سخنان نتانیاهو درباره ایران ذکر شده است:

۱. برنامه هسته‌ای ایران

نتانیاهو همواره مدعی است که ایران در تلاش برای توسعه سلاح هسته‌ای است و برنامه هسته‌ای‌اش صلح‌آمیز نیست.
او توافق برجام (۲۰۱۵) را «توافقی بد» می‌نامد که به ایران اجازه می‌دهد در آینده نزدیک به بمب هسته‌ای دست یابد.
در سخنرانی معروفش در سازمان ملل (۲۰۱۲)، تصویری از یک بمب کشید و گفت: «ایران تا کمتر از یک سال دیگر به آستانه ساخت بمب می‌رسد.»

۲. تهدیدات منطقه‌ای

نتانیاهو بارها ایران را متهم به حمایت از گروه‌های تروریستی منطقه‌ای مانند حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامی کرده است و معتقد است این حمایت‌ها بی‌ثباتی در خاورمیانه را افزایش می‌دهد.
او ادعا می‌کند ایران قصد دارد از خاک سوریه و لبنان برای حمله به اسرائیل استفاده کند و گفته است: «ما اجازه نخواهیم داد ایران در مرزهای شمالی‌مان پایگاه نظامی بسازد.»

۳. عملیات‌های سری و اطلاعاتی

نتانیاهو در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد موساد موفق شده است آرشیو مخفی هسته‌ای ایران را از تهران خارج کند. در کنفرانسی در تل‌آویو، او اسناد و دیسک‌هایی را نمایش داد و گفت: «ایران دروغ گفته است که برنامه ساخت بمب ندارد. ما اکنون اسنادش را داریم.»

۴. رابطه با آمریکا و تلاش برای لغو برجام

نتانیاهو نقش مهمی در قانع کردن دونالد ترامپ برای خروج آمریکا از برجام (۲۰۱۸) داشت. او همچنین روابط خود را با کنگره آمریکا برای افزایش فشار اقتصادی و دیپلماتیک بر ایران تقویت کرد.
در سخنرانی‌اش در کنگرهٔ آمریکا (۲۰۱۵)، بدون دعوت رسمی از اوباما، گفت: «برجام راه ایران به بمب اتم را هموار می‌کند، نه متوقف.»

۵. موضع‌گیری در جنگ غزه ۲۰۲۳ و پس از آن

پس از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ توسط حماس، نتانیاهو مجدداً ایران را متهم به حمایت و تحریک این حملات کرد و گفت: «دشمن واقعی پشت صحنه، رژیم ایران است. آن‌ها مغز متفکر، تأمین‌کننده مالی و پشتیبان این حملات هستند.»

نتانیاهو و رضا پهلوی

اگرچه نتانیاهو و رضا پهلوی دیدگاه‌ها و هویت سیاسی متفاوتی دارند، اما هر دو:
– منتقدان سرسخت جمهوری اسلامی ایران هستند.
– خواهان تضعیف یا تغییر ساختار حکومت ایرانند.
– بر حمایت بین‌المللی از مردم ایران برای رسیدن به آزادی تأکید می‌کنند.
رضا پهلوی بارها اعلام کرده است که با هرگونه جنگ یا حمله نظامی مخالف است، اما از تحریم‌های هدفمند و فشار سیاسی بر رژیم ایران حمایت می‌کند؛ موضعی که تا حدی هم‌راستا با دیدگاه‌های نتانیاهو در برخی موارد بوده است.

حمله نتانیاهو به ایران

نتانیاهو، به عنوان یکی از شدیدترین منتقدان جمهوری اسلامی، همواره بر تهدیدهای نظامی و هشدارهای مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران تأکید کرده است. او ایران را بزرگ‌ترین تهدید امنیتی برای اسرائیل و جهان می‌داند و بارها درباره خطر توسعه سلاح هسته‌ای توسط ایران هشدار داده است.

نکات کلیدی درباره حمله نتانیاهو نسبت به ایران:

– تهدیدات نظامی و هشدارها:
نتانیاهو بارها اعلام کرده که اسرائیل حق دفاع از خود در مقابل تهدیدات ایران را محفوظ می‌داند و در مواردی تلویحاً یا صراحتاً تهدید به اقدام نظامی کرده است. او معتقد است اسرائیل در صورت نیاز قادر است برنامه هسته‌ای ایران را نابود کند.

– مبارزه دیپلماتیک و فشار بین‌المللی:
نتانیاهو نقش فعالی در جلب حمایت آمریکا و کشورهای غربی برای تحریم و فشار بر ایران ایفا کرده است. او مذاکرات هسته‌ای ایران را «خطری برای امنیت جهان» دانسته و مخالفت شدیدی با برجام (۲۰۱۵) نشان داده است.

– اقدامات سری و اطلاعاتی:
در دوران‌های مختلف، گزارش‌هایی درباره عملیات سایبری، ترور دانشمندان ایرانی و خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای منتشر شده است که اسرائیل (و به‌ویژه موساد) متهم به انجام آن‌ها است. این اقدامات در راستای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران انجام شده است.

– سخنرانی‌های جنجالی در سازمان ملل و مجامع بین‌المللی:
نتانیاهو در سخنرانی‌های مهم، مانند مجمع عمومی سازمان ملل، برنامه هسته‌ای ایران را «تهدید وجودی» برای اسرائیل و جهان خوانده و نسبت به آن هشدار داده است.

موقعیت فعلی:
با افزایش تنش‌ها و درگیری‌های منطقه‌ای، احتمال برخورد نظامی مستقیم میان اسرائیل و ایران همچنان وجود دارد، هرچند اسرائیل معمولاً از تأیید رسمی چنین حملاتی امتناع می‌کند.

نتانیاهو ایران

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل، ایران را یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای امنیتی برای کشورش و منطقه خاورمیانه برشمرده است. مواضع او نسبت به ایران، به‌خصوص در زمینه برنامه هسته‌ای، بسیار سرسختانه و تند بوده و بخش عمده‌ای از سیاست خارجی او را تشکیل می‌دهد.

نتانیاهو بارها ایران را متهم کرده است که در پی دستیابی به سلاح هسته‌ای است و این برنامه را خطری جدی برای امنیت اسرائیل می‌داند. او در سخنرانی‌های مختلف، از جمله در سازمان ملل، هشدار داده است که اسرائیل اجازه نخواهد داد ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد و در صورت نیاز، اقدام نظامی را در نظر دارد. یکی از مشهورترین اقدامات او در این زمینه، نمایش تصاویر سه‌بعدی تأسیسات هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۸ بود که برنامه هسته‌ای ایران را به تصویر کشید و سطح آگاهی جهانی را نسبت به این موضوع افزایش داد.

علاوه بر برنامه هسته‌ای، نتانیاهو نگرانی عمیقی درباره نفوذ ایران در کشورهای منطقه مانند سوریه و لبنان دارد و آن را تهدیدی برای ثبات منطقه و امنیت اسرائیل می‌داند. او بارها هشدار داده است که اسرائیل در مقابل گسترش قدرت نظامی ایران و گروه‌های وابسته، مانند حزب‌الله، واکنش‌های سخت و پیشگیرانه نشان خواهد داد.

این مواضع، اما، منجر به افزایش تنش‌ها در منطقه و چالش‌های دیپلماتیک شده است. برخی منتقدان معتقدند سیاست‌های تهاجمی نتانیاهو، فضای گفتگو و مذاکره‌های دیپلماتیک را محدود کرده و احتمال درگیری نظامی را افزایش داده است.

در مجموع، ایران یکی از اصلی‌ترین محورهای سیاست امنیتی و خارجی بنیامین نتانیاهو بوده و هنوز هم پس از دوران نخست‌وزیری‌اش، این موضوع در اولویت‌های امنیتی اسرائیل باقی مانده است.

نتانیاهو پزشکیان

پزشکیان، همانند بسیاری از سیاستمداران ایرانی، برنامه هسته‌ای ایران را حق مسلم کشور می‌داند و در برابر تهدیدهای اسرائیل و نتانیاهو علیه ایران، مواضع قوی و محکمی اتخاذ کرده است. او در سخنان خود اغلب تأکید می‌کند که تهدیدات خارجی، به‌ویژه از سوی اسرائیل، سبب وحدت و مقاومت بیشتر مردم و مسئولان ایران می‌شود.

همچنین، پزشکیان و دیگر نمایندگان مجلس بارها سیاست‌های دولت‌های اسرائیل در قبال فلسطین، شهرک‌سازی و فشار بر ایران را محکوم کرده‌اند و این مواضع در سخنرانی‌ها و بیانیه‌های رسمی آن‌ها منعکس شده است.

نتانیاهو پهپاد

در آگوست ۲۰۲۴، یک پهپاد متعلق به حزب‌الله لبنان به اقامتگاه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، در شهر قیساریه در اراضی اشغالی فلسطین، اصابت کرد. این رویداد توجه رسانه‌ها و تحلیلگران را جلب کرده است و به‌ویژه به دلیل نزدیکی محل اصابت به اتاق خواب نتانیاهو، اهمیت زیادی یافته است.

تهدید جدی نتانیاهو علیه برنامه هسته‌ای ایران

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، همواره برنامه هسته‌ای ایران را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای امنیتی برای اسرائیل و منطقه خاورمیانه معرفی کرده است. در طول سال‌هایی که در صدر سیاست‌گذاری قرار داشت، مواضع بسیار تندی علیه ایران اتخاذ کرد و بر لزوم جلوگیری از دستیابی این کشور به سلاح هسته‌ای تأکید ورزید، حتی در مواردی از گزینه نظامی به‌عنوان راه‌حلی بالقوه سخن گفت.

او در سخنرانی‌ها و جلسات بین‌المللی، برنامه هسته‌ای ایران را غیرقانونی و تهدیدی برای صلح جهانی توصیف کرده و خواستار اعمال تحریم‌های شدیدتر علیه تهران شده است. یکی از اقدامات جنجالی او، ارائه یک مدل سه‌بعدی از تأسیسات هسته‌ای ایران در مجامع جهانی بود که هدف آن نشان دادن عمق و گستردگی برنامه هسته‌ای ایران بود.

نتانیاهو تهدید ایران

این مواضع تند و تهدیدآمیز نتانیاهو، علاوه بر افزایش تنش‌ها میان اسرائیل و ایران، نگرانی‌های جهانی را نیز برانگیخته است، چرا که هرگونه اقدام نظامی علیه ایران می‌تواند منجر به تشدید بحران در منطقه شود. در مقابل، ایران با تأکید بر حق صلح‌آمیز هسته‌ای خود، تهدیدهای اسرائیل را رد کرده و این اقدامات را بخشی از سیاست‌های خصمانه تل‌آویو علیه خود می‌داند.

در مجموع، تهدیدهای نتانیاهو علیه برنامه هسته‌ای ایران، نه تنها تنش‌های منطقه‌ای را افزایش داده، بلکه روند مذاکرات بین‌المللی برای کنترل برنامه هسته‌ای تهران را پیچیده‌تر کرده است. این موضوع همچنان یکی از مهم‌ترین محورهای سیاست خارجی اسرائیل و منطقه محسوب می‌شود.

نتانیاهو اورانیوم

بنیامین نتانیاهو، به‌عنوان یکی از سرسخت‌ترین منتقدان برنامه هسته‌ای ایران، تمرکز ویژه‌ای بر روی غنی‌سازی اورانیوم در ایران دارد. او بارها اعلام کرده است که ایران در حال پیشرفت در مسیر دستیابی به مواد لازم برای ساخت سلاح هسته‌ای است و این موضوع تهدیدی مستقیم علیه امنیت اسرائیل و منطقه خاورمیانه است.

در سخنرانی‌های متعدد، به‌ویژه در مجامع بین‌المللی مانند سازمان ملل، با ارائه اسناد و تصاویر، ادعا کرده است که ایران مخفیانه در حال تلاش برای تولید اورانیوم غنی‌شده با درصد بالا است، که می‌تواند در ساخت بمب هسته‌ای به کار رود. یکی از شناخته‌شده‌ترین اقدامات او، در سال ۲۰۱۸، نمایش تصاویر سه‌بعدی تأسیسات هسته‌ای ایران بود که ابعاد برنامه‌های پنهان غنی‌سازی اورانیوم در این کشور را نشان می‌داد.

او همچنین تأکید کرده است که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، امضا شده با ایران، به اندازه کافی مانع پیشرفت‌های هسته‌ای ایران نبوده و این کشور همچنان در حال توسعه ظرفیت‌های هسته‌ای خود است. در نتیجه، او هشدار داده است که در صورت ادامه پیشرفت ایران در زمینه غنی‌سازی اورانیوم، اسرائیل ممکن است مجبور به اقدام پیشگیرانه نظامی شود تا مانع دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای شود.

این مواضع، تنش‌ها بین ایران و اسرائیل را به‌شدت افزایش داده و موضوع غنی‌سازی اورانیوم را به یکی از کلیدی‌ترین محورهای درگیری‌های سیاسی و امنیتی میان این دو کشور بدل کرده است.

بحران سیاسی اسرائیل و نتانیاهو

دوره‌های نخست‌وزیری نتانیاهو با بحران‌های سیاسی متعددی همراه بوده است. به‌ویژه در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، اسرائیل چهار انتخابات پارلمانی متوالی برگزار کرد که در هر کدام نتانیاهو نتوانست ائتلاف قوی و مستحکمی تشکیل دهد. اختلافات داخلی در حزب او، اختلافات ایدئولوژیک و پرونده‌های قضایی، سبب ناپایداری و شکنندگی دولت‌ها شده است. این وضعیت، فضای سیاسی ناپایدار و کاهش اعتماد عمومی به نهادهای حکومتی را به همراه داشته است.

اعتراضات علیه نتانیاهو

از سال ۲۰۱۷ به بعد، اعتراضات گسترده‌ای در سراسر اسرائیل علیه نتانیاهو شکل گرفته است. معترضان عمدتاً سیاست‌های فساد، سوءمدیریت اقتصادی و اجتماعی، و همچنین سیاست‌های سخت‌گیرانه او در قبال فلسطینیان را محکوم می‌کنند. در برخی موارد، این اعتراضات بزرگ‌ترین تظاهرات عمومی در تاریخ معاصر اسرائیل بوده است، که نشان‌دهنده عمق نارضایتی عمومی است. معترضان خواستار استعفای نتانیاهو و برگزاری انتخابات آزاد و شفاف هستند.

نقد سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو

سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو عمدتاً بر آزادسازی بازار و تقویت بخش خصوصی تمرکز دارد، اما این رویکرد نابرابری درآمدی و گرانی مسکن در اسرائیل را افزایش داده است. منتقدان معتقدند که دولت او کم‌توجه به نیازهای طبقات متوسط و کم‌درآمد دارد و حمایت‌های اجتماعی را کاهش داده است. افزایش قیمت‌ها و کاهش کیفیت خدمات عمومی، به‌ویژه در بخش سلامت و آموزش، نارضایتی گسترده‌ای در میان شهروندان ایجاد کرده است.

ناکامی‌های نتانیاهو در مذاکرات صلح

در طول دوران نخست‌وزیری نتانیاهو، مذاکرات صلح با فلسطینی‌ها چندین بار آغاز و سپس متوقف شده است. مواضع سخت‌گیرانه او درباره مسائل مهمی مانند حق بازگشت پناهندگان، وضعیت اورشلیم و شهرک‌سازی، مانع از رسیدن به توافقی قابل قبول شده است. این ناکامی‌ها منجر به افزایش تنش‌ها، خشونت‌ها و بی‌اعتمادی میان طرفین شده و بسیاری از ناظران، سیاست‌های او را مانعی بزرگ بر سر راه برقراری صلح پایدار می‌دانند.

جنجال‌های شهرک‌سازی زیر نظر نتانیاهو

در دوران نخست‌وزیری نتانیاهو، سیاست شهرک‌سازی در کرانه باختری و شرق اورشلیم با شدت بیشتری دنبال شد. این شهرک‌ها، که بر زمین‌های متعلق به فلسطینیان ساخته می‌شوند، نه تنها از نظر جامعه بین‌المللی غیرقانونی تلقی می‌شوند، بلکه عامل اصلی تشدید تنش‌ها و درگیری‌ها در منطقه هستند. این اقدامات، فشارهای دیپلماتیک از سوی کشورهای غربی و سازمان‌های بین‌المللی را بر اسرائیل افزایش داده و اعتراضات فلسطینیان و درگیری‌های مسلحانه را به دنبال داشته است.

اتهامات سوءمدیریت نتانیاهو

علاوه بر اتهامات فساد، نتانیاهو به سوءمدیریت در بخش‌های مختلف دولت متهم شده است. منتقدان معتقدند که وی در مدیریت بحران‌هایی مانند شیوع ویروس کرونا، مسائل زیست‌محیطی و زیرساخت‌های شهری ناکارآمد عمل کرده است. این نوع سوءمدیریت، همراه با سیاست‌های اقتصادی ناکافی، منجر به کاهش کیفیت زندگی و نارضایتی بیشتر در میان مردم شده است.

بی‌ثباتی دولت نتانیاهو

دولت‌های نتانیاهو، به دلیل اختلافات داخلی و پرونده‌های قضایی وی، همواره با مشکلات جدی در حفظ ائتلاف‌های سیاسی مواجه بوده‌اند. این بی‌ثباتی سبب شده است که دولت‌ها به سرعت سقوط کنند و انتخابات‌های مکرر برگزار شود، که این وضعیت برنامه‌ریزی‌های بلندمدت کشور را مختل کرده و روند توسعه سیاست‌های کلان را دچار رکود نموده است.

فشارهای بین‌المللی بر نتانیاهو

به دلیل سیاست‌های جنجالی، به‌ویژه در زمینه گسترش شهرک‌سازی و برخورد با فلسطینیان، نتانیاهو تحت فشار شدید جامعه بین‌المللی قرار گرفته است. ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل بارها سیاست‌های او را نقد کرده و خواستار توقف شهرک‌سازی و بازگشت به میز مذاکرات شده‌اند. این فشارها، اسرائیل را در عرصه دیپلماتیک تا حدی منزوی کرده و روابط با برخی کشورهای عربی را نیز پیچیده‌تر ساخته است.

فساد بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، در طول سال‌های اخیر، با اتهامات متعدد مربوط به فساد مالی روبرو شده است. این اتهامات شامل دریافت رشوه از تاجران بزرگ و شرکت‌های رسانه‌ای، سوءاستفاده از قدرت برای منافع شخصی و خانوادگی، و بهره‌برداری نادرست از منابع دولتی است. این پرونده‌ها، اعتماد عمومی به وی را کاهش داده و خواهان پاسخگویی او شده‌اند.

این اتهامات، همچنین، زمینه‌ساز بحران‌های سیاسی و اعتراضات گسترده در اسرائیل شده است. تمامی این مسائل، بر نگرانی‌ها نسبت به عملکرد و صداقت نتانیاهو افزوده و بر روند سیاسی در اسرائیل تأثیرگذار بوده است.

پرونده‌های قضایی نتانیاهو

پرونده‌های قضایی نتانیاهو از سال ۲۰۱۷ به بعد وارد مراحل جدی شدند و در سه پرونده اصلی تحت عنوان «پرونده ۱۰۰۰»، «پرونده ۲۰۰۰» و «پرونده ۴۰۰۰» مطرح شده‌اند. در پرونده ۱۰۰۰، او به دریافت هدایای لوکس از میلیاردرها متهم شده است. در پرونده ۲۰۰۰، ادعا شده است که نتانیاهو تلاش کرده است با رسانه‌ها قراردادهای ویژه‌ای امضا کند. و در پرونده ۴۰۰۰، او متهم است که امتیازات قانونی به یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مخابرات در مقابل دریافت پوشش خبری مثبت اعطا کرده است. رسیدگی به این پرونده‌ها سال‌ها طول کشیده و نتانیاهو همواره اتهامات را رد کرده و آن‌ها را تلاشی سیاسی برای تضعیف او می‌داند.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

رافائل نادال در المپیک صدای امین اسماعیل نژادفدریکو والورده رئال مادرید