آناتومی عضلات ران

عضلات ران به سه گروه عضلات قدامی ران، عضلات ناحیه خلفی ران و عضلات ناحیه داخلی ران تقسیم می گردند. عضلات ناحیه خلفی ران (همسترینگ ) شامل عضلات نیم غشائی، نیم وتری و دو سر رانی می شوند. و عضلات ناحیه داخلی ران نیز شامل عضلات شانه ای، نزدیک کننده طویل ، نزدیک کننده کوتاه ، نزدیک کننده بزرگ و راست داخلی می باشند. با سایت دانستنی های ورزشی همراه باشید.

 

این عضله قسمت داخلی و بخشی از قسمت جانبی ران را می پوشاند. عضله ای است حجیم و قوی که از چهار عضله مختلف به وجود آمده است. این عضلات به وسیله یک تاندون مشترک به قسمت فوقانی کشکک زانو متصل می باشند. این چهار عضله عبارتند از: پهن جانبی ، پهن میانی ، پهن داخلی  و راست رانی.

عضله پهن جانبی

این عضله سطح خارجی استخوان ران را پوشش می دهد. عضله پهن جانبی از خط بین برجستگی بزرگ  و برجستگی کوچک ران، عضلات قدامی ران و تحتانی برجستگی بزرگ استخوان ارن، لبه خارجی خط سریینی و لبه خارجی نیمه فوقانی خط خشن شروع می شود.

عضله پهن میانی

این عضله از دو سوم سطح قدامی و جانبی استخوان ران شروع می شود. می توان گفت عضله پهن میانی در قسمت داخلی عضله پهن جانبی واقع شده است.

عضله پهن داخلی

این عضله از انتهای تحتانی خط بین دو کندیل، لبه داخلی خط خشن و لبه داخلی خط انشعاب داخلی در نیمه فوقانی آن شروع شده و به طور کلی می توان گفت که عضله ای است حجیم و قسمتی از فضای میانی ران را پر می کند.

عضله راست رانی

این عضله بر خلاف سه عضله دیگر از روی استخوان ران شروع نشده ، بلکه از خار خاصره قدامی تحتانی شروع می گردد. عضله راست رانی در انتهای فوقانی علاوه بر چسبندگی روی خار خاصره قدامی – تحتانی یک محل چسبندگی نیز در قسمت فوقانی حفره حقه دارد .عضله راست رانی در قسمت قدامی استخوان ران، روی عضله پهن میانی قرار دارد.

همانطور که گفته شد ، چهار عضله فوق با یک تاندون مشترک به قاعده کشکک زانو ( لبه فوقانی )چسبندگی پیدا می کنند. تارهای این تاندون استخوان کشکک زانو را در برگرفته و از آن می گذرند و رباط کشککی – درشت نی را به وجود می آورند.

عضله خیاطه

این عضله از خار خاصره قدامی فوقانی و لبه فوقانی فرورفتگی بین دو خار قدامی استخوان بی نام شروع شده و به طور مایل به طرف پایین و داخل امتداد یافته و در انتهای تحتانی به سطح داخلی استخوان درشت نی در انتهای فوقانی چسبندگی پیدا می کند.عضله خیاطه طویل ترین عضله بدن است. این عضله همچنیین باریک و نواری شکل می باشد.

عضله نیم وتری

این عضله از روی برجستگی نشیمنگاهی استخوان بی نام شروع شده و به سطح خلفی داخلی استخوان ران کشیده شده و نهایتا” به سطح داخلی استخوان درشت نی در انتهای فوقانی چسبندگی پیدا می کند.

عضله نیم غشایی

این عضله زیر عضله نیم وتری است و از برجستگی نشیمنگاهی شروع شده و به موازات عضله نیم وتری در سطح خلفی داخلی ران به طرف پایین کشیده شده است.عضله نیم غشایی در انتهای تحتانی روی کندیل داخلی استخوان درشت نی چسبندگی پیدا می کند.

عضله دو سر رانی

عضله دو سر رانی در انتهای فوقانی خود دو انتها دارد که یکی از دو انتها روی چسبندگی نشیمنگاهی استخوان بی نام اتصال داشته و سر بلند عضله را به وجود می آورد. سرکوتاه عضله از لبه خارجی خط خشن استخوان ران در یک دوم میانی شروع می شود. دو قسمت عضله یکی شده و در پایین به سر استخوان نازک نی و بخش کوچکی از کندیل خارجی استخوان درشت نی چسبندگی پیدا می کنند.

عضله شانه ای

عضله شانه ای ، عضله ای است کوتاه که در قسمت فوقانی ران قرار دارد. این عضله از سطح خارجی شاخ صعودی عانه شروع می شود. به طرف خارج و پایین کشیده شده ، روی سح خلفی استخوان ران در انتهای فوقانی تنه چسبندگی پیدا می کند.

عضله نزدیک کننده کوتاه

این عضله در قسمت عضلات بخش خلفی ران شانه ای و نزدیک کننده طویل قرار دارد. عضله مذبور از روی سطح خارجی تنه و شاخ نزولی عانه شروع شده، به طرف خارج و پایین کشیده شده ، روی قسمت فوقانی خط خشن چسبندگی پیدا می کند. عضله نزدکی کننده کوتاه نیز عضله ای مثلثی شکل می باشد.

عضله راست داخلی

این عضله طویل و باریک است و سطحی ترین عضله قسمت میانی ران می باشد. از روی سطح خارجی شاخ نزولی هانه و شاخ نزولی ایسکیوم شروع شده، روی قسمت فوقانی سطح داخلی درشت نی نزدیک محلی که عضلات خیاطه و نیم وتری چسبندگی دارند، به استخوان درشت نی ارتباط  و چسبندگی پیدا می کند.

بیشتر بخوانید: آناتومی نخاع

وتر عضله چیست

اندام وتری گلژی گیرنده‌ هایی هستند که حاوی کپسول بوده و در وَتَر (تاندون) عضلات وجود دارند. اندام های وتری گلژی همانند گیرنده‌ های دوک عضلانی به عنوان گیرنده‌ های کششی عضلات محسوب می‌ شوند.

فیبر عصبی اندام وتری گلژی از نوع Ib است. این فیبر عصبی قطور بوده ولی نسبت به a (فیبر عصبی پایانه اولیه دوک عضلانی) اندکی کوچکتر است. به‌طور متوسط 10 تا 15 فیبر عضلانی معمولاً به‌طور سری(In series) به هر اندام وتری گلژی متصل شده‌اند.

اندام های وتری گلژی نوع خاصی از گیرنده‌های مکانیکی هستند که در عضلات مخطط، بیشتر به تغییر قوام یا تون عضلانیحساس هستند و این تغییرات را به دستگاه عصبی مرکزی گزارش می‌دهند. اطلاعات حاصل از این گیرنده‌ها بیشتر به نخاع، مخچه و قشر مغز جهت کنترل بیشتر و دقیق تر اعمال حرکتی انتقال می‌یابد.