چگونه بر استرس و اضطراب در ورزش غلبه کنیم؟
بروز استرس و اضطراب در ورزش مشابه با زنگ خطر آتش سوزی هستند. به نظر میرسد که این حالت در اثر محرک بیرونی(خارج از بدن ما) ایجاد شود، اما در حقیقت، پیشبینی میشود که اضطراب ناشی از آن اتفاقاتی باشد که در دوران کودکی ما میتوانست رخ دهد، باید رخ میداد و یا خود خواسته رخ داده است. با سایت دانستنی های ورزشی همراه باشید.
این خاطرات یا افکار در ذهن خودآگاه ما به وسیله ایجاد ارتباطاتی بین آنچه که هماکنون در حال وقوع است و آنچه که ما از همین رویداد مشابه اما در گذشته به یاد میآوریم، مجدداً ظاهر میشود. در این مطلب از مجله علم ورزش به توضیح این موضوع میپردازیم که چطور میتوانید از خود در برابر این خیالات و توهمات که از گذشته شما ناشی شدهاند و تا به حال بر روی زندگی و عملکردتان تاثیر گذاشتهاند، دفاع کنید.
بسیاری از ورزشکاران بهترین عملکرد خود را در تمرینات نشان میدهند امّا به هنگام مسابقه و رقابت دچار احساس خفگی و نوعی واماندگی یا همان اضطراب در ورزش میگردند. اگر این اتفاق در مورد شما نیز صادق است ناراحت نباشید زیرا با انجام چند کار ساده میتوانید بر این اضطراب در ورزش فایق آیید.
کاهش کارایی به دلیل مقدار زیادی استرس ادراک شده. به واژه «ادراک شده» توجه کنید. واژه کلیدی در این تعریف همین است. به خاطر بسپارید که استرس فقط در ذهن شما زندگی میکند و به شیوهای که شما یک موقعیت یا وضعیت را تعبیر میکنید. به عبارت دیگر، این شرایط خارجی نیستند که باعث استرس میشوند بلکه شیوه تفکر ما درباره یک رویداد است که احساس استرس، اضطراب و ترس را به وجود میآورد.
برای ورزشکاری که در حین مسابقه دچار احساس خفگی و واماندگی میشود دانستن این نکته حائز اهمیت بسیار است که میتواند افکاری را که درباره آن رویداد دارد کنترل کند. آیا به شکست یا کمبود اطمینان به تواناییهای خود فکر میکنید؟ در این صورت، این گونه تفکرات منفی غالباً به اضطراب، عصبی بودن و تنش میانجامد. در یک چنین محیطی که درون خود ساختهاید چگونه انتظار عملکرد خوبی از خود دارید؟
مربیان سنتی معمولاً به ورزشکار کمک میکنند تا درک کند چرا چنین افکار و احساساتی درونش رشد یافته و سپس سعی میکنند که این فرایند را اصلاح کنند یا تغییر دهند امّا معمولاً توفیق چندانی به دست نمیآورند. علتش این است که دانستن این که چرا چنین افکاری برمیخیزد ممکن است جالب باشد امّا دانستن پاسخ این سوال، لزوماً برای غلبه بر مشکل کافی نیست.
بیشتر بخوانید: پرخوری عصبی چیست؟چطور پرخوری استرسی را درمان کنیم؟