نقش ویتامین D در تعادل هورمونی

ویتامین D۳ با عملکردهای متعددی از جمله معدنی‌سازی استخوان، تنظیم رشد سلولی و عملکردهای ایمنی و عصبی عضلانی مرتبط است. با سایت دانستنی های ورزشی همراه باشید.

مقاله حاضر بر نقش ویتامین D در تعادل هورمونی و چگونگی تأثیر آن بر ایجاد بسیاری از مسائل بهداشتی از جمله ناباروری تمرکز دارد.

ویتامین D چیست؟
ویتامین D برای اولین بار در قرن بیستم به عنوان یک ویتامین شناخته شد؛ ویتامین D در واقع یک هورمون است تا یک ویتامین و اکنون به عنوان یک پروهورمون شناخته می‌شود. انواع مختلفی از ویتامین D، از جمله سکوستروئیدهای محلول در چربی، به عنوان مثال، ویتامین D1-D5 وجود دارد. در انسان، ویتامین D۲ (ارگوکلسیفرول) و ویتامین D۳ (کوله کلسیفرول) برای عملکردهای بیولوژیکی مهم هستند. ویتامین D بیشتر در حضور نور خورشید در پوست سنتز می‌شود، در حالی که برخی از آن‌ها، به ویژه ویتامین D۲ و D۳، از منابع غذایی گرفته می‌شوند.

برای جذب کلسیم و فسفات از روده به جریان خون لازم است. کبد و کلیه‌ها ویتامین D (که در پوست تولید می‌شود و در رژیم غذایی مصرف می‌شود) را به هورمون فعال تبدیل می‌کنند که کلسیتریول (1.25-dihydroxyvitamin D) نام دارد. ویتامین D فعال به افزایش مقدار کلسیمی که روده می‌تواند از غذا به جریان خون جذب کند کمک می‌کند و همچنین از دفع کلسیم از کلیه‌ها جلوگیری می‌کند. ویتامین D فعالیت سلول‌های استخوانی را اصلاح می‌کند و برای تشکیل استخوان جدید در کودکان و بزرگسالان مهم است.

ویتامین D برای تعادل هورمونی، باروری و سلامت کلی ضروری است. کمبود این ماده مغذی حیاتی می‌تواند منجر به‌ عدم تعادل در سطوح هورمونی و حتی کاهش شانس باردار شدن شما شود.

سنتز ویتامین D در انسان
هنگامی که پوست انسان در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، ۷-دهیدروکلسترول به D۳ تبدیل می‌شود. سپس در کبد به ۲۵ هیدروکسی ویتامین D (25(OH) D که به نام کلسیدیول یا کلسیفدیول نیز شناخته می‌شود، در کبد تبدیل می‌شود. ۱.۲۵-دی هیدروکسی کلسیفرول، در حضور آنزیم ۱α-هیدروکسیلاز، با تخمین ۲۵ (OH) D سرم تعیین می‌شود

ویتامین D متابولیسم کلسیم فسفات را تنظیم می‌کند و سطح کلسیم را از طریق مسیرهای متعدد افزایش می‌دهد. برای مثال، با تحریک جذب کلسیم در روده، بازجذب آن در لوله‌های کلیوی و فعال‌سازی مسیر RANK/RANKL (فعال‌کننده گیرنده فاکتور هسته‌ای κB/لیگاند آن) در استئوکلاست‌ها مرتبط است.

ویتامین D و هورمون تیروئید
غدد تیروئید هورمون‌هایی را سنتز می‌کنند که عملکرد سیستم‌های فیزیولوژیکی را تنظیم می‌کنند. محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-تیروئید (HPT) سنتز هورمون تیروئید را از طریق مکانیسم بازخورد تنظیم می‌کند. هنگامی که سطح هورمون تیروئید بیش از یک نقطه آستانه کاهش می‌یابد، هیپوتالاموس هورمون آزاد کننده تیروتروپین (TRH) را سنتز می‌کند. متعاقباً، TRH باعث تحریک تیروسیت‌هایی می‌شود که سنتز هورمون تیروئید را تقویت می‌کنند.

ویتامین D و هورمون پاراتیروئید (PTH) در تنظیم کلسیم و تشکیل استخوان نقش دارند. ویتامین D باعث افزایش جذب کلسیم از روده کوچک، مهار PTH و کاهش دفع کلسیم در کلیه‌ها می‌شود. این در نهایت غلظت کلسیم را در خون افزایش می‌دهد و باعث تشکیل، رشد و نگهداری استخوان می‌شود.

بیماری‌های خود ایمنی تیروئید، مانند تیروئیدیت هاشیموتو (کم کاری تیروئید) و بیماری گریوز (پرکاری تیروئید)، با ارتشاح لنفوسیتی تیروئید مشخص می‌شوند. یک متاآنالیز کاهش قابل توجهی در سطوح 25 (OH) D در بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو مشاهده کرد. به طور مشابه، مطالعه دیگری نشان داد که کمبود ویتامین D با شروع بیماری گریوز در افراد مسن مرتبط است. مدل‌های حیوانی بیماری گریوز و تیروئیدیت اثربخشی مکمل ویتامین D را در کاهش این شرایط نشان داد.

ویتامین D فعالیت بسیاری از سلول‌های ایمنی را تعدیل می‌کند و در تنظیم سلول‌های ایمنی نقش دارد. از نظر مکانیکی، گیرنده ویتامین D (VDR) و ۱α-هیدروکسیلاز در سلول‌های ایمنی، به عنوان مثال، لنفوسیت‌های T و B، مونوسیت ها، سلول‌های دندریتیک و نوتروفیل‌ها بیان می‌شوند که مستلزم تولید کلسیتریول است. ویتامین D تولید سایتوکین‌های ضد التهابی (مانند IL-4، IL-5، و IL-10) را افزایش می‌دهد و سیتوکین‌های پیش التهابی (مانند IL-6، IL-8، IL-9، IL-12، IFN) را مهار می‌کند. تولید -γ و TNF-α). مطالعات متعدد in vitro و in vivo اثر مثبت ویتامین D را در درمان سرطان تیروئید نشان داده است.

ویتامین D و هورمون‌های مردانه
سطوح 25 (OH) D آنزیم‌های متعددی را که در تولید هورمون‌های استروئیدی دخیل هستند، مانند هورمون‌های استروئیدی آدرنال، هورمون‌های جنسی و سیگنال دهی هورمون‌های جنسی را تنظیم می‌کند. ویتامین D آنزیم‌های موجود در بیضه و دستگاه انزال انسان را متابولیزه می‌کند و همچنین با بلوغ اسپرم‌ها مرتبط است.

یافته‌های تجربی نقش احتمالی ویتامین D را در باروری مردان از طریق سنتز هورمون‌های تناسلی مردانه برجسته کرده‌اند. ۱۱ تجزیه و تحلیل تصادفی مندلی رابطه علت و معلولی بین کمبود ویتامین D و سطح تستوسترون را نشان داد. این مطالعه کاهش ژنتیکی در سطوح 25 (OH) D را با سطوح پایین تستوسترون مرتبط دانست. مطالعه مقطعی دیگری از این یافته حمایت کرد و یک همبستگی مثبت بین سطوح 25 (OH) D و سطح تستوسترون تام/بیو در دسترس را برجسته کرد. مردانی که سطح سرمی 25 (OH) D کمتری داشتند، به ویژه کمتر از nmol/L ۲۵، سطح تستوسترون کمتری داشتند.

ارتباط بین ویتامین D و سلامت روان
این مشاهدات توجه قابل توجهی را از سوی جامعه علمی به خود جلب کرده است که به دنبال درک بهتر تأثیر بالقوه این ویتامین بر عملکرد تولید مثل مردان است. اگرچه برای درک اینکه چگونه سن، تغییرات ژنتیکی، تغییرات فصلی و زمان اندازه‌گیری بر سطح تستوسترون تأثیر می‌گذارند، تحقیقات بیشتری لازم است، اما یک مطالعه اخیر نشان داد که مکمل ویتامین D باعث افزایش سطح تستوسترون می‌شود. تحقیقات آینده همچنین باید بر روی پتانسیل درمانی ویتامین D در کاهش مشکلات مرتبط با باروری مردان تمرکز کند.

ویتامین D و هورمون‌های زنانه
ویتامین D بر سطح استروژن و پروژسترون تأثیر می‌گذارد که بر نظم قاعدگی، یائسگی، باروری و بارداری تأثیر می‌گذارد. ۱۲ آزمایش بر روی حیوانات نشان داد که کمبود 25 (OH) D نرخ باروری را کاهش می‌دهد، تولید مثل را به خطر می‌اندازد و رشد نوزاد را مختل می‌کند.

کاهش سطح ویتامین D مادر با پیامدهای نامناسب مادر و جنین، از جمله دیابت بارداری، وزن کم هنگام تولد، پره اکلامپسی و کوچک بودن برای سن حاملگی مرتبط است. بسیاری از زنان سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) را تجربه می‌کنند، یک اختلال غدد درون ریز ناهمگن که باعث ناباروری زنان می‌شود و با هیپرآندروژنیسم همراه است. مطالعات متعدد کمبود ویتامین D سرم را در بیماران مبتلا به PCOS مشاهده کرده اند. از نظر مکانیکی، کمبود ویتامین D بر ترشح انسولین و مقاومت به انسولین تأثیر می‌گذارد که می‌تواند باعث ایجاد PCOS شود.

تحقیقات ارتباطی بین ویتامین D و بیوسنتز هورمون تولید مثل ایجاد کرده است. ۱۴ همبستگی معکوس بین سطوح ویتامین D و آندروستندیون و هورمون ضد مولر و همچنین هورمون محرک فولیکول (FSH) /هورمون لوتئینیزه کننده (LH) نیز یافت شده است. یک مطالعه اخیر به زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک توصیه کرد که روزانه 400 واحد مکمل ویتامین D و 1000 میلی گرم کلسیم به مدت سه ماه برای بهبود باروری و سایر علائم PCOS مصرف کنند.

ویتامین D و باروری
ویتامین D برای عملکرد سالم تولید مثل بسیار مهم است. تحقیقات نشان داده است که سطح ویتامین D ارتباط نزدیکی با تخمک‌گذاری، باروری و تشکیل تخمک‌های زنده دارد. بدون سطوح کافی ویتامین D، بدن ممکن است از تخمک‌گذاری یا آزادسازی تخمک پشتیبانی نکند و منجر به مشکل در باردار شدن شود.

مطالعات همچنین نشان داده‌اند که زنانی که سطح ویتامین D کافی دارند شانس بیشتری برای باردار شدن نسبت به زنانی که سطح ویتامین D پایینی دارند، دارند. علاوه بر این، محققان نشان داده‌اند که ویتامین D می‌تواند در درمان یا پیشگیری از شرایط خاصی که می‌توانند باروری را مختل کنند، مانند آندومتریوز و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) مفید باشد.