فرهنگ غذایی چیست؟

فرهنگ غذایی باوری شایع و همه گیر بر این اساس است که ظاهر و فرم بدنی هر فرد نسبت به سلامت فیزیکی، روانی و عمومی بدن ارجحیت دارد. این ایده مبتنی بر این اصل است که کنترل بدن، به ویژه غذای دریافتی به بدن – از طریق محدود کردن نوع ماده خوراکی و میزان دریافت یک پدیده طبیعی است. با سایت دانستنی های ورزشی همراه باشید.

فرهنگ غذایی همچنین بوسیله برچسب خوب و بد زدن به انواع مختلف غذاها این نگرش را نسبت به رژیم غذایی القا می‌کند که غذا را به عنوان یک عامل دادوستد ببینید؛ یعنی آنچه که براساس تلاش، شیوه وعادات مصرفی ویا فعالیت بدنی به دست می‌آورید یا حق داشتنش را ندارید.

نه تنها به غذا برچسب زده می‌شود، بلکه ممکن است مردم برای مصرف این غذاها خود را خوب یا بد بدانند. مثلا مصرف کنند خوب یا بد.

آن دسته از مردمی که فرهنگ غذایی را به عنوان یک روش معمول زندگی پذیرفته‌اند ممکن است تصورذهنی بدی نسبت به خود داشته باشند، به طور منظم با گفتگوهای درونی منفی خود را سرزنش کنند و معتقدند که لاغر بودن باعث می‌شود فرد بهتر از آنی باشد که هست و آن را مساوی با سلامتی می‌بینند.

فرهنگ غذایی یکی از عواملی است که به اختلال خوردن غذا دامن می‌زند. این پدیده عموما ازعدم تمرکز بر تغذیه مناسب و در اولویت قرار دادن غذاهای فاقد کالری/ یا دارای کالری ناچیز ناشی می‌شود. همچنین می‌تواند بر نحوه نگرش افراد به ورزش نیز تأثیر بگذارد، زیرا فعالیت بدنی می‌تواند به عنوان روشی برای از میان بردن مواد غذایی به اصطلاح بد و دریافت غذاهای به اصطلاح خوب در نظر گرفته شود.

این ایده که غذا فقط انرژی بدن را تامین می‌کند و باید آن را بدست آورد، یک تصورغلط است که می‌تواند اختلالات خوردن را تشدید کند. غذا خیلی بیشتر از تامین سوخت بدن است. غذا جزئی از بخش اجتماعی و فرهنگی زندگی ما است. تمرکز صرف بر روی غذا به عنوان سوخت ویا انرژی بدن- یا خوب در مقابل بد – هر فرد را از لذت بردن و پذیرفتن غذا به عنوان بخش عمیق‌تر و معنادارتری در زندگی خود جدا می‌سازد.

این موضوع اغلب پس از یک تعطیلات طولانی دیده می‌شود، زمانی که تبلیغات درباره رژیم‌های غذایی که عمل سم‌زدایی یا پاکسازی بدن شما را بعد مصرف خوراکی‌های «مضری» که مصرف کردید گوش و چشم‌تان پر می‌شود. این اعمال نه تنها غیرعلمی و بالقوه خطرناک هستند، بلکه این ایده را نیز مطرح می‌کنند که لذت بردن از مصرف غذاهای مختلف باید پیامدهایی داشته باشد.

علاوه بر این، همه مواد غذایی و فواید آن در جهت تامین سوخت مصرف نمی‌شود. بلکه مواد غذایی سرشار از مواد مغذی، مینرال ها، آب، آنتی‌اکسیدان‌ها و سایر مواد لازم و ضروری است که به رشد کلی بدن کمک می‌کنند، اما در تامین انرژی بدن نقشی ندارند.

در حالی که مواد غذایی که انرژی ما را تامین می‌کنند – کربوهیدرات ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها -حیاتی ولی در عین حال تنها بخشی از تصویر بزرگتر در مورد تغذیه هستند.

پرهیز از مصرف غذاهای غنی از مواد مغذی برای تامین غذاهای کم کالری، یا محدود کردن مصرف غذا به طوری که میزان لازم و موردنیاز مواد مغذی را برای عملکرد مطلوب دستگاه‌های مختلف بدن تامین نکند، سبب می‌شود تا فواید مهمی را که غذا ارائه می‌کند از دست بدهید.

هیچ تعریف پزشکی برای اختلال خوردن وجود ندارد، اما اغلب به عنوان الگویی از رفتارهای غذایی نامتعارف و الگوهای فکری نامتناسب پیرامون مصرف غذا توصیف می‌شود که هنوز هم با معیارهای و علائم اختلال خوردن مطابقت ندارد. این اختلال بسیار وسیع‌تر است.