هنگام دویدن چه عضلاتی درگیر هستند؟

در حالی که دویدن یک تمرین برای کل بدن است، اما در درجه اول از عضلات مرکزی و پایین بدن استفاده می‌کنید. درک نحوه عملکرد هر عضله ممکن است به شما در بهبود فرم، تکنیک و عملکرد کمک کند. متعادل نگه داشتن این عضلات و کار با هم در هماهنگی نیز به جلوگیری از آسیب کمک می کند. با سایت دانستنی های ورزشی همراه باشید.

یک هسته قوی و پایدار، پایه و اساس یک بدن سالم و اکثر حرکات و فعالیت‌ها است. عضلات مرکزی که در نیم تنه و لگن شما واقع شده‌اند، بالاتنه را به پایین تنه متصل می‌کنند. یک هسته قوی به حفظ وضعیت، تعادل و فرم مناسب در حین دویدن کمک می کند. همچنین می‌تواند به تنظیم صحیح ستون فقرات، لگن و پایین تنه شما کمک کند.

عضلات قوی شکم‌ به بدن شما کمک می‌کنند که صاف بماند و ضربه و فشار به کمر را کاهش دهد. یک هسته ضعیف هم ممکن است باعث شود که با عضلات دیگر پایداری بدن را جبران کنید، که می‌تواند منجر به آسیب شود.

عضلات ران استخوان ران را به کمر، باسن و کشاله ران متصل می‌کنند و فلکسورهای لگن به تثبیت لگن و ستون فقرات کمک می‌کنند. در حین دویدن، زمانی که زانو و ساق را خم می‌کنید و همچنین زمانی که پاها را به سمت جلو حرکت می‌دهید، از این عضلات استفاده می‌کنید.

برای اطمینان از تحرک، حفظ قدرت و انعطاف پذیری در خم کننده‌های لگن مهم است. سفتی در فلکسورهای لگن می‌تواند عملکرد عضلات باسن را به خطر بیندازد، که می‌تواند منجر به جبران در سایر نواحی و حتی آسیب شود.

این عضلات در باسن شما قرار دارند. قدرت این عضلات نقش حیاتی در دویدن ایفا می‌کند، زیرا آنها شما را به جلو می‌برند و به شما کمک می کنند تا سریعتر بدوید. همچنین به حفظ ثبات در تنه کمک می‌کنند تا بتوانید وضعیت بدنی مناسب خود را حفظ کنید.

به عنوان عضلات اصلی، مسئول اکستنشن مفصل ران و به تثبیت و تقویت باسن شما کمک می‌کنند. این به اطمینان از هم ترازی در ستون فقرات، زانوها و پاها کمک می‌کند.

عضلات چهار سر ران گروهی از چهار عضله بلند هستند که در جلوی ران شما قرار دارند. در دویدن، زانو را راست می‌کنند و شما را به جلو می برند. انرژی که از چهار سر پ شروع می‌شود به عضلات همسترینگ منتقل می‌شود. این عضلات که به کاسه زانو متصل هستند، وظیفه صاف کردن و تثبیت زانو را در حین دویدن دارد.

همسترینگ در پشت ران بین باسن و زانو قرار دارد. آنها مسئول اکستنشن لگن و خم شدن زانو هستند. همسترینگ همچنین به اکستنشن ران کمک می‌کند.

شما همسترینگ را فعال می‌کنید تا با هر قدم فشار دادن زمین و خم شدن زانو، شما را به جلو سوق دهد و به جلوگیری از افزایش هایپراکستنش نیز کمک کند.

برای حفظ حداکثر کارایی به عنوان یک دونده، باید همسترینگ قوی و انعطاف پذیر داشته باشید. در غیر این صورت، فرم شما آسیب می‌بیند و خطر درد و آسیب افزایش می‌یابد.

بسیاری از افراد در مقایسه با عضله چهار سر ران، همسترینگ ضعیفی دارند که می‌تواند منجر به جبران بیش از حد و عدم تعادل در لگن، زانو و به طور کلی گام بلند برداشتن شود.

این عضلات در پشت ساق پا قرار دارند. با هر بار فشار دادن زمین و بالا آوردن پا برای حرکت به جلو از این عضلات استفاده می‌کنید.

هر بار که پای شما به زمین می‌خورد و دوباره زمین را فشار می‌دهد، عضلات ساق پا نیز در اکستنش و فلکشن پا نقش دارند. آنها مسئول کاهش ضربه ناشی از ضربه هنگام فرود، کمک به تعادل و تحرک مچ پا هستند.

بله، دویدن تاندو‌ها و رباط‌های شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد که به جذب بخشی از ضربه کمک می‌کند. تاندون‌ها بافت‌های همبندی هستند که استخوان‌های را به عضلات متصل می‌کنند و به حرکت نرم تر و جذب ضربه کمک می‌کنند.

رباط‌ها بافت‌های همبندی هستند که استخوان‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند. آنها با جذب مقداری از استرس و ضربه ناشی از دویدن، به پایداری بدن شما کمک می‌کنند و از حرکت بیش از حد بین استخوان‌ها جلوگیری می‌کنند.

بیشتر بخوانید: تاثیر دویدن صبح ناشتا و ورزش با شکم خالی در کاهش وزن